Columbus. Jaargang 1

Einder

Ver boven loos gerucht
schakeringen eindeloos
van een beperkte lucht.
Gebed tussen de slapers
soest neurend de rivier.
Vogels, sonaten van lichtheid
vluchten; onontkoombare zwier.
Landen, aangestampt door de
tred van de tijd
liggen als van ouderdom groen
de eeuwigheid te beiden.
Versmalde horizon
van een verdwaasd gezicht
bloeit aan de morgen open,
schuift 's avonds, bij de maan
schemerend, dicht.

HENK BARTELSON