Columbus. Jaargang 1

[p. 69]

Elckerlyc

Dit leven is soms druilerig als regen.
Wat is een enkel ogenblik plezier,
of wat om vrouwen 't strijden met de degen
wanneer daarna God, duivel of cipier
het oordeel vellen over al mijn wegen?
Er is in mij een al te brandend vuur,
ik moet - om wie? - de diepste glazen legen
en met mijzelven kruisen het rapier.

Heel mijn bestaan vormt een verveeld stilleven,
een kamer waar wat losse dingen zijn:
boeken, een vrouwenmond, versneden wijn,
ik zelve met een glimlach-om-het-even,
ernstig slechts als bij kruik en sigaretten
de tijd verwijtend doodshoofd neer komt zetten.

WIM VIS