Columbus. Jaargang 1

[p. 17]

Paul Rodenko, Wandeling

De dag is groot en traag
en van een oud geslacht -
maar ergens ligt de nacht
in hinderlaag.

Verlaat en afgezakt
lijkt nu ons gaan door stille straten.
De huizen staan verpakt
als koffers in dépôt.
Het groene van een cactus is alleengelaten.

Geen spiegels schragen onze gang.
De ruiten zijn verdekt en blind.
Je hand ligt als een schaakstuk in mijn hand.
Ver klinkt het schreien van een kind.
Je mond beweegt verschrikt.
Je woorden wapperen
als witte hemden in de wind.

Hoe komt het kluwen van de zon ontward?
Wie heeft de dingen uitverteld?
De angsten van het hart
zijn salamanders.

Het uur blijft stom.
Waarom
is alles anders?