Columbus. Jaargang 1

[p. 7]

J.P. Naeff, Danse macabre

‘De boom waaraan hij zal te pletter slaan,
M'n autorijder, staat er vijftien jaar.
't Kind waar hij straks van schrikt is bijna klaar,
Dat trekt al zijn geruite jasje aan.

En wandelt langzaam naar de weg, het moet
Zich maar niet haasten, voor de veertien meter
Heeft het negen seconden tijd, het deed er
Vaak korter over, maar negen voldoet.

Wandelaar, die het kind een overbodig
‘Kijk uit!’ toeroept, ook gij zijt requisiet
Als ge gezwegen had dan was het niet
Zover gekomen - 't spijt me, 'k had u nodig.

Als ik 't niet zeg, dan raakt het nooit bekend
Hoe na de schok een koplamp van de wagen
Een grijze muis zal hebben doodgeslagen
Zes meter verder, - 'k werk graag efficiënt.

Vergun mij u niet verder te berichten
Welk doel ik heb met al de andre spullen.
Ge kunt het zelf gaan zien, want weet, ze zullen
Feilloos volgens mijn wil hun taak verrichten.’