De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Pauli Sperati Liedt.

Op de Voys: Als hier nae volghet.

HEt is dat Heyl ons comen hier,
Van Gnaed' end Louter Goede,
Die Wercke helpen nimmermeer
Sy moghen niet Behoeden,
T'ghelooff siet JEsum Christum aen,
Die heeft genoech voor ons all' gedaen,
Hy is de Mid'laer gheworden.

[fol.  Ccxxj.r]

 

2. Wat Godt in de Wet geboden had',

 

Als men dat niet kond' houden,

 

Verhieff hem Thoorn end groote Noot

 

Voor Godt so menichfoude,

 

Van t'Vleesch woud' niet her wt den Gheest,

 

T'welck ons de Wet eyscht aldermeest,

 

Het was met ons verlooren.

 

 

 

3. Het was een valsche Waen daer by,

 

Godt had' syn Wet ghegeven,

 

Als oft wy mochten selver vry

 

Nae synen Wille Leven,

 

Nu is het mer een Spieghel tzaert

 

Die ons Aenwijst die Sondig' Aert,

 

In onsen Vleesch verborghen.

 

 

 

4. Niet moeg'lijck was die selvig' Aert

 

Wt eyghen Cracht te laten,

 

Hoe wel dat veel versoecket waert,

 

Noch meert Sond' boven Maten.

 

Want Huych'laers werck Godt hooch Verdampt,

 

End onsen Vleesch der sonden schandt,

 

Altoos was Aengheboren.

 

 

 

5. Noch moest die Wet vervullet zijn,

 

Dus waer'n wy all' verloren,

 

Daerom schickt Godt syn Soon hier in,

 

Die selffd' is Mensch gheboren,

 

Die heele Wet heeft hy vervult,

 

Daer meed' zijns Vaders thoorn ghestilt

[fol.  Ccxxj.v]

 

Die over ons ginck alle.

 

 

 

6. End als het nu Vervullet is,

 

Door dien, die het kond' houden,

 

So leeret nu ghy vrome Christ,

 

T'gheloove sonder Fouten,

 

Niet meer dan lieve HEEre mijn,

 

Dijn Doot sal my dat Leven zijn,

 

Ghy hebt voor my betaelet.

 

 

 

7. Daer aen ic geenen Twijffel vraeg',

 

Dijn Woort kan niet bedrieghen,

 

Nu segt ghy dat geen Mensch vertzaeg,

 

Dat sult ghy nimmer Lieghen,

 

Wie G'looft aen my end wort Gedoopt,

 

Dien selven is den Hemel ghecoopt,

 

Dat hy niet word' verloren.

 

 

 

8. Het is gherecht voor Godt alleyn,

 

Die dees Gheloove vatet,

 

T'gelooff geeft wt van hem den schijn,

 

So hy die Werck' niet latet,

 

Met Godt t'Gelooff is wel daer aen,

 

Den Naesten sal de Lieffd' goet doen,

 

Zijt ghy wt Godt gheboren.

 

 

 

9. De Sond' wort door de wet bekant,

 

End slaet t'Ghemoede Neder,

 

Het Evangelij coemt ter hant,

 

En sterckt den Sondaer weder,

 

Het spreeckt nu cruyp ten Cruyce toe,

 

Inde Wet en is geen Rust noch Rouw'

 

Met allen synen Wercken.

[fol.  Ccxxij.r]

 

10. Die Wercke comen gewislijc voor,

 

Wt een Oprecht Gheloove,

 

Wan gheen Oprecht Gheloove waer,

 

Woud' hem die Werck berooven,

 

Doch maeckt alleen t'Gelooff gherecht

 

Die Wercke syn des Naesten Knecht,

 

Daer by wy t'Gheloove mercken.

 

 

 

11. Die Hoping' wacht der rechten tijt

 

Wat Godes Woort toe saghen,

 

Wan dat gheschieden sal Verblijdt,

 

Sett Godt gheen seecker Daghen,

 

Hy weet wanneert ten Besten is,

 

Ghebruckt aen ons gheen Argelist,

 

Dat sull'n wy hem vertrouwen.

 

 

 

12. Oft scheen als oft hy woude niet,

 

Laet dy dat niet verschricken,

 

Want waer hy is ten Besten meed',

 

Daer wil hijt niet Ontdecken,

 

Sijn woort laet dy gewisser zijn,

 

End oft dijn vleesch spreeck louter Nein

 

So laet doch dy niet grouwen.

 

 

 

13. Sy Loff end Eer met hoogen Prijs,

 

Om deser Goetheyt willen,

 

Godt, Vader, Soon, end heylig' Gheest,

 

Die wil met Ghenaed' vervullen,

 

Wat hy in ons Aengevangen haet,

 

Ter Eeren syner Maiestaet,

 

Dat Heylich word' syn Name.

 

 

 

14. Syn Rijc toecom', zijn Wil op Eerd'

[fol.  Ccxxij.v]

 

Schied' als in s'Hemels Throone,

 

Dat daegh'lijcx Broodt gheeft ons oock weerd',

 

Wil onse Schuld' verschoonen,

 

Als wy oock onsen Schuld'naren doen,

 

Laet ons niet in versoecking' staen,

 

Verlost ons vanden quaden, Amen.