De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. CXXXIX. Domine proba.

Op de Voys: Also hier nae volghet: Oft aen Water vlieten Babylon.

[fol.  CLxviij.r]

HEER Godt ghy die doorsoecket my
Ghy kendt mijn heele Leven,
Mijn sitten end Opstaen weet ghy,
End al mijn Doen daer neven.
Jae, mijn Ghedachten al van Veer,
Voor dy wijt Open staen O HEER,
Ghy kendt mijn Doen en laten,
Want ghy steets siet op mijnen Staet,
Die Rondts om mijnen Leger gaet,
Ghy Bespiedt al mijn Weghen.
2. Daer is geen Woort in mijnen Mont,

[fol.  CLxviij.v]

 

Noch spraeck op mynder Tonghen,

 

Ten is dy van te vooren Condt,

 

Eer t'wordt gheseyt oft songhen.

 

Ick gae, stae, waer, end wat ick doe,

 

Soo zijt ghy daer, end siet my toe.

 

Ick doe niet goets O HEEre,

 

Oft ghy doet dat te voor'n in my,

 

Dijn handt my op den wech leyt vry,

 

Oft anders ick Faelgeere.

 

 

 

3. Met myn verstandt ben ick te slecht,

 

Dijn wercken te doorgronden,

 

Maer door t' Ghelooff men moetet recht

 

Verstaen (HEER) t'allen stonden.

 

Voor uwen Geest waer sal ick gaen,

 

Die alle Herten gaey can slaen?

 

Dijn Aensicht van ghelijcken

 

Sulcx weet. Vaer ick ten HEmel claer

 

Oft oock ter Hel, so zijt ghy daer,

 

Ick can dy niet ontwijcken.

 

 

 

4. Neem ick des Daegraedts Vleug'len al,

 

En blijve aen de Zeede,

 

Dijn Handt my daer nochtans wel sal

 

HEER, houden t'Aller steede,

 

Seg ick, Jae, Duysternis deckt my,

 

So is de Nacht als Dach voor dy,

 

Licht boven den Daeghrade,

 

By dy is Licht die Duysterheed',

 

T'syn al heymlijcke Sonden meed',

 

Dy Kenn'lijck vroech end spade.

[fol.  CLxix.r]

 

5. Mijn Nieren syn in dijn Ghewelt,

 

Oock mijn heymlijcke Lusten,

 

Doen ick in s'Moeders Lijff gestelt,

 

Ginckt ghy my schoon toe rusten,

 

Dijn Rechter Handt was over my,

 

Van Herten gront dies Danck ick dy,

 

Van dijne Wondren alle,

 

Daer mee ghy my maeckt wonderbaer

 

Mijn siel die Weldaet mercket daer,

 

Sulcx uwen Raedt ghevalle.

 

 

 

6. Al mijn ghebeent' hebt ghy ghetelt

 

Doen ick gemaeckt sou werden,

 

Dijn Ooghen oock op my gevelt,

 

Noch liggend' in der Eerden,

 

In s'Moeders Lijf noch onbereedt,

 

Daer aff t'Vernuft weet gheen bescheet'

 

Voor dy so syn die uyren,

 

Mijns Levens in dit Jammerdal,

 

In uwen Boeck gheschreven al,

 

Hoe lang' die sullen dueren.

 

 

 

7. O Godt hoe cost'lijck syn voor mijn

 

Dijn men'gerley ghedachten,

 

Dan t'Zandt aent Meer sy meerder zijn,

 

Op dy wil ick steedts wachten,

 

Wanneer ick van den Doot op waeck,

 

Houdt dijn Genaed' oock mijne saeck,

 

By dy so wil ick blijven.

 

T'godloose Rot, ghy hoochste Godt,

 

Wilt doo'n, wtroeyden met gespot,

[fol.  CLxix.v]

 

Dat Bloet volck wilt verdrijven,

 

 

 

8. Veel Onrechts segghen sy van dy,

 

Alst dient maer tot haer saecken,

 

So haest dijn Woort wil comen by,

 

Haer sy daer teghen maecken.

 

Ick haet al dijne Haters HEER,

 

Die dijn Woort teghen syn so seer

 

En t'selffde wederstreven.

 

Dies sy my alle Vyandt zijn,

 

Veel quaets sy my aen doen en Pijn,

 

Wilt my Victory gheven.

 

 

 

9. Heer ondersoeckt en proeft mijn Hert

 

Versoecket mijnen gronde,

 

End siet oft mijn Doen achterwert

 

Wil wijcken teen'gher stonde.

 

Ben ick gheweecken van de Baen,

 

So laet my HEER dan niet voort gaen,

 

Op rechten Wech my leyde.

 

Die dy behaecht end Eewich sy,

 

Mijn Siel, Lijff end Gemoedt tot dy

 

HEER Eewelijck bereyde.