De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. CXL. Eripe me domine ab.

Op de Voys: O HEERE GOdt begnade my.

HEER van den boosen Menschen my
End van den Wreeff'ligen bevry,
Die Boosheyt in haer Herte
Ghedencken t'mijner smerte.

[fol.  CLxx.r]

 

Daeg'lijcx sy krijch Aenvaerden gaen,

 

Haer Tong' en Lippen syn so daen,

 

Als Slanghen vol Fenijne,

 

End Adren fel ter pijne.

 

Bewaert my (Heer) voor s'Boosen handt

 

Voor Wreeff'ligen doet my bystandt,

 

Die my (als ick nae dijne Leer

 

Wandle) omstooten willen Neer,

 

End legghen my haer stricke.

 

 

 

2. Die Hoovaerdig' van sinn' en staet,

 

Breyden my Listich Netten quaet,

 

Stellen my al Enteeghen,

 

Haer vallen aen mijn Weghen.

 

Maer ick seg' tot den Heer met Claeg

 

Ghy zijt mijn Godt, op dien ickt waeg',

 

Aenmerckt mijn stemme Clachtich,

 

Heer ghy mijn hulpe machtich.

 

Mijn Hooft beschermt ghy in den strijt,

 

Heer laet den Boos' syn Wille niet,

 

Sterct syn Moetwil doch geensins Heer,

 

Hy mocht hem dies verheffen meer,

 

End dijn Goetheydt misbruycken.

 

 

 

3. D'ongluck dat mijn Vyanden fel

 

Raedtslaghen, t'selve moet al snel

 

Op haer Kop neder dalen.

 

De Heer sal syne Stralen

 

Over haer schudden met Blixem,

 

End laten gaen syns Donders stem,

 

Slaense sy diep in die Aerde,

[fol.  CLxx.v]

 

Met vuer schricklijck vervaerde,

 

So diep dat sy t'Eenmael vergaen,

 

En nimmermeer moghen op staen

 

Tot haren Staet end Hovaerdy,

 

End maecken boosachtich Party,

 

Maer blijven heel verloren.

 

 

 

4. Een boosachtich Mont geen geluck

 

Op Aerd' sal hebben in syn stuck,

 

End een Moetwillich Mensche

 

Boosachtich in syn Wensche,

 

Verjaecht sal worden, end verstoort,

 

Want ick weet, dat de HEEr wt voert

 

Des Armen saeck nae Rechte,

 

Helpt die Elenden slechte.

 

Het sullen (Heer) die Vromen fijn

 

Dancken vrolijck den Naemen dijn,

 

Die Vromen voor dijn Aensicht bly,

 

Sullen van Sond' en Doode vry,

 

(HEER) Eewich blijven, Amen.