De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids–
AuteursrechtvrijOp de Voys: Door Adams Val is gantsch verderfft. | |
[Folio Cxxxij.r]
| |
DIe Heere sprack in synen Throon
Tot Christum mynen HEEre,
Ghy zijt myn Eengheboren Soon
T 'behoort dy Godtlijck eere
Set dy playsant t'myn Rechter hant,
Bet dat ick dijn Vyanden,
Legg' metter spoet, onder dijn Voet,
Als een Schabell' met schanden.
2. De HEER die sal wt Zyon dy,
Dijns Rijckes Scepter seynden,
Dijn Woort sal daer beginnen vry,
En gaen tot s'werelts Eynden,
Gaet heyrschen over al voorwaer
Dijn Vyanden verheven,
Dat sy doch haer van Doots ghevaer,
Bekeeren ende leven.
3. Wanneer ghy door dijn lijden swaer
Hebt Sond en Doot bestreden,
Sal dijn Volck dy willich al daer
Off'ren in Heylicheden.
Dijn Kind'ren werden dy Geboor'n,
(Alleen door dijn Ghenade)
Gelijck den Douw' Coel wtvercoor'n
Vroech voor den Dagherade.
4. De HEEr gesworen heeft Certeyn
En t'sal hem niet Berouwen,
Ghy zijt een Eewich Priester reyn,
Om GOdes Dienst te bouwen,
Nae d'Ordening' Melchisedech,
| |
[Folio Cxxxij.v]
| |
Die oude Offerhande,
Moet na dijn Overwinning' wech,
End heelijcx wt den Lande.
5. Altijdt sal de HEER by dy zijn
En staen tot dijner Rechten,
En straffen eewelijck met pijn,
Al die dy Wedervechten,
Ter tijdt als synen Thoorn gaet aen,
So doet de Heer wech rucken,
Die Coninghen subijt daer van,
En smijtse gantsch in stucken.
6. Met groote Heerlickheyt en Macht
Sal hy die Heyden Richten,
Hy sal doen men'ghen grooten Slacht,
Op die, die hem Vernichten.
Hy sal den Prins van deser Werlt
Die hem altijt gaet steecken,
En teghen hem soo wreetlijck stelt,
Syn Helsche Rijck verbreecken.
7. In swacheyt, lijden' Cruys en Doot
(Al gaet hy tijdtlijck sterven)
Sal hy verwinnen alle Noot,
Al Godes goeden erven.
Ten derden Daegh' Verrijsen weer,
Een Eewich Coninck Crachtich,
Die Hemel ende Aerd' regeer,
Een Heyrschend' Heer Almachtich.
8. Daer voor wy seggen Loff end Eer,
Dat wy dien Heylandt haven,
| |
[Folio Cxxxiij.r]
| |
Loff singhen end verblijdet seer,
Hem dancken sulcker gaven.
Want even als hijt ons bediet
Hier door syn Woort op Eerden,
End ons gheloove twijffelt niet,
Wy Salich sullen weerden.
|
|