De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. CV. Confitemini Domino.

Op de Voys: Het zijn doch Salich alle die.

DAnckt GOdt den HEEr, en Roept hem aen,
Vercond' den Volck syn Doen, wilt van
Hem singhen t'Allen Daghen,
Looft synen Naem, t'Hert hem verbly,
Der ghener die Godt soecken vry,
End nae syn Aensicht Vraghen.
Ghedenckt syn Wonder wercken seer,
En t'geen dat heeft gheseyt de HEEr,
Ghy Zaet Abr'hams zijns Knechte,
Ghy Wtvercoren Jacobs Zaet,
Hy is de Heer ons Godt (dit Vaet)
Hy richt de Werelt rechte.

2. Aen syn Verbondt hy dencken gaet
Dat op veel Duysendt is bestaedt,
Met Abrah'm end Isacke,
En settent Jacob tot een Wet,

[fol.  Cxxvj.r]

 

End Israel voor Eewich met,

 

Tot een Verbondt hy spracke,

 

T'landt Canan geeff ick heel end Al,

 

V lieden weynich int Ghetal,

 

Sy hebbent vry Beseten.

 

Die Coninghen strafft' hy daer van,

 

Sprack: mijn Ghesalfden roert niet an,

 

Gheen Leedt doet mijn Propheten.

 

 

 

3. Een Duyrt' hy in den Lande brocht

 

En Joseph werdt tot Knecht vercocht,

 

Ghevaen van die hem Haeten,

 

Tot dat Gods Woort quam, en de Heer

 

Hem had Beproeft, doen deed' hem weer

 

De Coninck vry wt laten,

 

Maeckt hem ten Leeraer en regent,

 

Over syn Vorsten Excellent,

 

T'quam Jacob in de Landen,

 

En wert een Vreemd'ling' int Lant Ham

 

De Heer vermeerderde syn Stam,

 

Veer boven syn Vyanden.

 

 

 

4. d'Egyptenaers Vergramde doen

 

Dies sandt Godt Moysen end Aroon,

 

Veel teeckenen sy deeden.

 

Hy schickt' een Duysterheyt op d'Aerd',

 

Haer Wat'ren hy in Bloet verkeerd',

 

Haer Visschen over leeden.

 

In s'Conincx Zael hy Vorschen sandt,

 

Quaey Wormen, Luysen in haer Landt

 

Gaff Hagel, Vier tot Reghen,

[fol.  Cxxvj.v]

 

Sloech Wijngaerden en Boomen neer,

 

Srinckhanen, Ripsen deed' de HEER,

 

Des Landes vrucht op veeghen.

 

 

 

5. All' Eerst geboort versloech hy stout,

 

Sy leenden Silver ende Gout,

 

Egypten hem verblijde.

 

Een Wolck haer deckt', haer licht' een Vier,

 

Gaff Hemels Broot, Een Steen ooc hier,

 

Gaff Water stelver Tijde.

 

Want hy dacht aen syn Woort en Recht

 

Gheseyt tot Abraham syn Knecht,

 

Met Vreucht syn Volck liet varen,

 

End' gaff haer inder Heyden Landt,

 

Op dat sy souden g'lijcker handt,

 

Syn Wetten wel bewaren.