De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids–
AuteursrechtvrijOp de Voys: Op zijn eygen Voys: Als hier nae volget. HEEr Heyden syn in u Erfdeel,
Met grooten grim ghevallen,
Sy hebben dijnen Tempel heel,
Ontheylicht GOdt in Allen.
Want waer dijn Woort te woonen plach
| |
[Folio xCvj.r]
| |
 Daer hoort men nu niet All' den Dach,
Dan valsche Duyvels Leere,
Ach Godt staet op en keere.
2. Die Arme Christen gins en weer,
De Wijven en die Kinder,
Die houwen sy doch al ter Neer,
Verschoonend' haer veel minder,
Dan Eenich Wilt verwoestet Dier,
Ach Godt staet op, End helpt ons schier,
Anders so ist verlooren,
Tot Moord' zijn sy ghebooren.
3. Sy hebben dijner Christen Bloet,
Aen allen Oort vergooten,
(Daer by bekennen wy dijn Roed')
Alst Water ist ghevlooten.
Een schouw van ons heeft Ellick een,
Als deeden Onrecht haerder gheen,
Dat moeten wy dy Claghen,
Ach GOdt help van den Plaghen.
4. Wy mercken Heer dijn Thoorne wel
Hy brandt ons als een Viere,
Daerom een yeder Christen sel
| |
[Folio xCvj..v]
| |
Teghen des Vyants tieren,
Dy bidden, dat ghy uwen grim
Afwenden wilt van ons op hem,
End' op de Boeven tsame,
Die niet achten dijn Name.
5. Want sy nu dyne Christenheyt
Schier hebben gantsch verslonden,
End' ons oock tselve is bereyt,
Al nu tot deser stonden.
Soo dijn handt sterck ons niet bevrijdt,
Schelt ons Heer onse sonden quijt,
Ontfermt dy haest van t quade,
Ons helpt door dijn ghenade.
6. Helpt ghy ons doch O Heere Godt,
Alleen om dyns Naems eere,
Verlost ons nu wt deser noot,
Al den godloosen weere.
Ons sonden hebbent wel verschult,
Maer decktse, Heer, met dyner huld,
Doet dat om dynen Name,
Keert de Vyanden tsame.
7. Waerom laet ghy die Heyden, vry
Bespotten ons dus seere?
Laet roemen haer, als hadden wy
Gheen Godt die ons salveere?
Ach Heer, gheeft yeder te verstaen,
Hoe veel de Vyandt heeft misdaen,
Die syn Volck heeft door steken,
Ws Knechten bloet wilt wreken.
| |
[Folio xcvij.r]
| |
8. Laet comen lieve (HEEr) voor dy,
Dat suchten der Ghevanghen,
Ghy zijt veel stercker doch dan sy,
Die ons al willen hanghen,
Den arghen Vyandt dat verghelt,
Die niet en doet dan dijn Volck quelt,
Betaelt hem sulcke smade,
Met Wraeck en Onghenade.
9. Maer wy dijn Volck dy danken seer
(Wy Schapen dijner Weyden)
In eewicheyt, en altijdt, HEER,
Dyn hulpe wy verbeyden,
O Godt helpt ons door uwen Christ,
Die ons van dy gheschoncken is,
Te vryden ons van schanden,
Vertreden dyn Vyanden.
|
|