De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

De selve LXXIX. Psalm.

Op een ander Compositie, ende gaet op de Voys:

Wt dieper Noodt schrey ick tot dy, etc.

OCh Heer met dyner hulp verschijn
Help ons aen Lijf end' Siele,
Ghevallen zyn int Erve dyn,
Die Vyanden soo veele,
Van haer dyn Godes dienst end' Woort
Ghelastert wort aen allen Oort,
End' Jammerlijck verstooret.

[fol.  xcvij.v]

 

2. Oock is dijns Volcx Onschuldich Bloet,

 

Dickwils soo veel vergroten,

 

Dat het ghelijck een Watervloet,

 

Is over al ghevlooten.

 

So menig Christ is heen gericht,

 

Die tot den Doot gaff Oorsaeck nicht,

 

End' veel syn niet Begraven.

 

3. De Lichaem' dijner Heyl'gen weerd'

 

Sijn worden Vogel Spijse,

 

End' van 't Gediert' des Lants verteert,

 

Och HEer dijn Hulp bewijse,

 

Help doch en Troost ons lieve GOdt,

 

Want wy zijn worden seer te spot,

 

All' dien, die om ons Woonen.

 

4. Hoe lang' wilt ghy so gants en gaer,

 

Op ons Ong'nade Vaten?

 

Wilt ghy (Heer) altoos thoornen swaer,

 

Dijn grim niet vallen laten?

 

Aensiet dijn Arme Christenheyt,

 

Ghedenckt aen dijn Barmherticheyt,

 

En strafft ons doch met Maten.

 

5. Schud' op die Vyand' dijnen grim,

 

Die dijnen Naem vercleenen,

 

Al Roemen sy met Luyder stem,

 

Van Herten doch niet meenen.

 

Verstoor oock door dijn Machtig' Handt,

 

All' die doen stoute Teghenstandt,

 

End' dijnen Name scheynden.

 

6. Sy Plaghen seer die Christenheyt,

 

Sy Woeden ende Moorden,

 

Sy brenghen Kerck en school in Leydt,

 

Wy syn seer Dunne worden,

 

Ghedenckt doch niet ons Missebaer,

[fol.  xCviij.r]

 

Die wel verdient heeft alle quaet,

 

Ontfermt dy onser haeste.

 

 

 

7. HEEr om dijns Heyl'gen Names Eer,

 

Help ons wt dese Nooden,

 

Ghy trouwe Heylant weer end keer,

 

Der Vyand' grousaem Woeden,

 

Verlost ons Heer van alle quaet,

 

Vergheeft ons onse Missedaet,

 

Om dijnes Namens willen.

 

 

 

8. Sy drijven bitter smaey end' spot,

 

Die dijn Woort teghen strijden,

 

Gaen segghen waer is nu haer GOdt,

 

Hoe moechdy HEer dat lijden?

 

Houdt doch dat spotten niet te goet,

 

Maer wreeckt aen haer dat Christen Bloet,

 

Dat so veel is vergoten.

 

 

 

9. Dat suchten der Ghevangen daer,

 

Laet (HEER) dy gaen ter Herten,

 

Troostse in haren Ancxten swaer,

 

Gheneest oock hare smerten:

 

End' nae de Macht van dijnen Arm,

 

Dijn cleyne Kudde (Heer) Bescherm,

 

Want sy ons willen slachten.

 

 

 

10. Sy Lastren groulijck dijnen Soon

 

Christ onsen lieven HEEREN,

 

Och Godt veel langher niet verschoon,

 

Maer wilt haer Laster keeren,

 

Betaelt haer (HEEr) wel seven Vout,

 

Dat sy Blameeren dy so stout,

 

End' gaen daer in verharden.

 

 

 

11. Heer help dijn Volc, end' niet verlaet

[fol.  xCviij.v]

 

Troost ons in allen Leyde,

 

Want ghy zijt onse Toeverlaet,

 

Wy Schapen dijner Weyde,

 

Dijn eyghen Volck, ghy onse HEER,

 

Dijn grooten Naem, end' dijne Eer

 

Laet ons oock Eewich Prijsen.