De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids–
AuteursrechtvrijOp de Voys: Een vaste Borch is onse Godt.GRoot is de Heer, en hooch beroemt,
In GOdes Stadt op Eerden,
Die synen hy aennemen coemt,
Die hier verachtet weerden,
Sijn Heyl'ghen al ghemeyn,
Sijn Christen Recht end' Reyn,
Die hooren syn Stem,
Dat recht Jerusalem,
Hy eewich wil beschermen.
2. Dat heeft de Weerlt verdroten seer,
Die haer daer teghen roemet,
Pocht op haer macht en valsche Leer,
Verciert en hooch verbloemet,
Haer list en fortze bey,
Ghebruyckt sy men'gherley,
Woedt en doet haer best
Dan noch moet sy opt lest,
Aen al haer macht vertsaghen.
3. Want wederstaen sy connen niet
Dijn macht en stercke handen,
Dijn macht breeckt al haer hoochmoet siet
Te water en te lande,
| |
[Folio Lv.v]
| |
Sulcx wy bevinden claer,
Ghy haer gantsch niet en spaer,
HEER ghy trou Confoort,
Ghy onderhout dijn Woort,
Op dat de Vroom' u prijsen.
4. Dies is dijn naem seer hooch geeert,
Die Christen haer verblijden,
Die ghy hebt door u Woort vermeert,
En noch verquickt altijden,
Ghenaed' hebt wtghebreydt,
En dijn gherechticheyt
Dies blijden wy ons,
Midts hebbend' uwe gonst,
En wy van u Woort leven.
5. Verheucht u dies ghy Christen al.
Ghy die kent synen name,
Looft Godt seer vrolijck met gheschal,
Hout aen syn Woort al tsame,
Dat eeuwelijck bestaet,
En nimmermeer vergaet,
Vercond' dat van t'een
Gheslacht, tot d'ander reen
Dat haer de Werlt bekeere.
6. Den hoochsten Godt zy lof end' eer,
Die ons wt niet gheschapen,
En door syn Soon verlost heeft weer,
Van s'Duyvels Macht en Wapen.
In Godt den heylighen Gheest
Wy hem opt aldermeest,
| |
[Folio Lvj.r]
| |
Roem segghen ende danck,
Hier all' ons leven lanck,
Voor al die werelt bekennen.
|
|