De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids–
AuteursrechtvrijOp de Voys: Door Adams Val is gantsch verderft.GOdt is ons stercke Toevlucht goet
Die ons gheraeckt heeft seere,
Een Hulp in onse groote Noot,
Ons heyl, Schilt, en Geweere,
Daerom en vreesen wy ons niet,
Oft schoon die Weerelt reede
Ginck onder, En die Berghen (siet)
Versoncken in die Zeede.
2. Wanneer de Zee schoon raesde wreet
Al sou zijt al vernielen,
Dat van haer Onghestumicheyt,
Die Berghen inne vielen,
So blijft die Stadt noch Lustich fijn,
Met Godes schoon Fonteyne,
Daer s'Alderhoochsten Wooningh' syn
Die Heylich syn en reyne.
3. Godt is by haer daer binnen net,
Daerom sal sy wel blijven,
Godt helpt haer, En doet altemet
Haer Vyanden verdrijven,
Die Heyden moeten syn vervaert,
| |
[Folio Liiij.r]
| |
Die Coninckrijcke vallen,
(Als hy hem hooren laet) sal d' Aerdt
Vergaen tot niet mendallen.
4. Die Almachtigh' HEer Zebaoth,
Die is met ons altijden,
Ons Borch en schutz is Jacobs Godt,
Die Recht voor ons can strijden.
Coemt hier aensiet Gods Werck met vlijt
Op Aerd' hy sulck verstooren
Heeft aen gherichtet en bevrijdt,
Syn stadt, die Wtvercoren.
5. D'oorlogh des Werelts neemt van hier
Hy breeckt en maeckt tot schanden,
Die Boghen, Spiessen, En met Vier
Die Waghens doet verbranden.
Hy spreeckt: Zijt stil, en dit bekendt
Dat ick ben Godt de HEERE,
Die in der Noot hem tot u wendt,
Als ghy my bidt met Eere.
6. Ick wil op Aerd' in ligghen Eer,
Oock onder all' de Heyden,
Als Godt, end' alder Dingen HEEr,
Mijn Eere wijt wt breyden.
In somma: De Heer Zebaoth
Die is met ons ghestadich,
Ons aller Schut is Jacobs Godt,
De HEER is ons ghenadich.
|
|