De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. XXXII. Beati quorum.

Op de Voys: Het is dat Heyl ons comen her, etc.

1. WEl salich is, diens Sonde quaet,
End all' syn Overtreden,
Die HEER hem niet toerek'nen gaet,
Maer is met hem te Vreden,
Vergheeft hem syn Misdaet all'gaer,

[fol.  xxxiiij.v]

 

Ghetelt wort hy int Heylich Schaer,

 

Die Onvalsch is van Gheeste.

 

 

 

2. Als ick mijn Sond' verswijgen wou,

 

Versmachten mijn Ghebeente,

 

Daechlijcx door mijn Gehuyl end' Rou

 

Dijn Handt was my die Pijne,

 

Sy druct my Dach en Nacht so swaer

 

Dat mijn Sap moest verdroogen gaer,

 

Ghelijck des Somers Dorre.

 

 

 

3. Daerom bekenn' ick mijne Sond',

 

Mijn Misdaet niet verberghe,

 

Als ick den HEER' Oprecht vercond'

 

Mijn Overtredingh' Arghe,

 

Die G'naed des HEEren onbeswaert

 

Vergaff my t'eenmael onghespaert,

 

Die Misdaet mijner Sonde.

 

 

 

4. Dies moeten (Heer) noch bidden dy,

 

All' Heyl'gen wtvercoren,

 

Want heel van Sond' is niemant vry,

 

Sijn all' Onreyn gheboren,

 

Daerom als groote Vloeden gaen,

 

Soo sullen sy bevrijet staen,

 

End' int Verderff niet raecken.

 

 

 

5. HEEr mijn Bescherm' zijt ghy alleyn,

 

Wilt my voor Ancxt bewaren,

 

Dat ick verlost van alle Pijn,

 

Vrolijck dijn Roem verclaren.

 

Ick sal dy Onderwijsen recht,

 

Den Wech dien wand'len Godes knecht,

[fol.  xxxv.r]

 

Mijn Ooghen dy gheleyden.

 

 

 

6. Weest niet als Onvernuftich Vee,

 

G'lijck Muylen en die Paerden,

 

Met Thoomen end' met slaghen wee,

 

Niet anders sy aenvaerden

 

Gehoorsaemheyt na dijn begeer,

 

Also wort dwonghen haer Gebeer,

 

Om nae dijn Will' te dienen.

 

 

 

7. Die Godloos wort geplaget seer,

 

Om syn quaet doen te laten,

 

Maer wie syn Hoop heeft op den HEer,

 

Goetheyt sal hem om vaten.

 

Zijt vrolijck in den HEER altijdt,

 

Ghy syn Gherechten wel verblijdt,

 

End' Roemt hem alle Vromen.