De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. XXXI. In te Domine.

Op die volghende Voys: In dy heb ick gehopet HEER etc.

[fol.  xxxij.v]

HEEr mijn Betrouwen staet aen dy,
Laet nimmermeer beschamet my,
Ins Cruyces sware Tijden,
Maer wilt door dijn Gerechticheyt
Verlossen my wt Lijden.

2. Dijn Oor tot my wilt neygen Heer,
End' my te helpen haesten seer,
Wilt wesen myn Steenrotze,
Myn vaste Borch, al sonder sorgh',
Den Vyandt bied' ick trotze.

3. Want ghy mijn stercke Veste zijt,
In mijnen ancxt end' lijdens tijdt,
Om dijnes Namens willen
Gheleydet end' behoedet my,
Ghy moecht myn herte stillen.

4. Maeckt my Godt wt den nette vry,
Dat sy gaen heym'lick stellen my,

[fol.  xxxiij.r]

 

Mijn Gheest in dyne handen,

 

Beveel ick, HEER ghy trouwe Godt,

 

Helpt my van Doodes Banden.

 

 

 

5. Ick haet altijdt die loose Leer,

 

End' hoop alleyn op GOdt mijn Heer,

 

Vrolijck ben ick end' blijde,

 

Om dijne goetheyt dat ghy my

 

Gaet aensien als ick lijde.

 

 

 

6. Ghy kent mijn Siel in mijne noodt,

 

End' in des Vyandts overmoet,

 

Wilt ghy my niet hen gheven,

 

Maer brengt my op een wijde ruym,

 

Daer ick gae veylich leven.

 

 

 

7. HEER (Ancxt is my) ghenadich zijt

 

Seer mismaeckt is van groot verdriet,

 

Mijn lichaem end' myn Siele,

 

Myn leven end' myn jaren al,

 

Vergaen van Sufften vele.

 

8. Mijn cracht al heel vervallen gaet,

 

Van weghen myner missedaet,

 

End' mijn ghebeent' versmachten,

 

T'gaet my so qualijck, dat oock nu

 

Myn Naebuer my verachten.

 

9. Myn vrienden ben ic nu een schouw,

 

End' die my souden wesen trouw,

 

Die vlieden my op straten,

 

Mijns is vergheten als een Dood',

 

Ben heel end' al verlaten.

 

10. Als een ghebroken Vat ben ick,

[fol.  xxxiij.v]

 

Want veel my schelden seer qualijck,

 

Dat all' Man my moet mijden,

 

Sy raetslaen om myn leven fel,

 

End' doen my doodes lijden.

 

 

 

11. Maer Heer ick hoop op dy certeyn,

 

End' segg' ghy zijt myn Godt alleyn,

 

Het staet in dijnen handen.

 

Veel zynder die vervolghen my,

 

Helpt my van myn Vyanden.

 

 

 

12. Laet luychten God dijn aengesicht

 

Wilt helpen my, Ick ben dijn Knecht,

 

Door dijn goetheyt ghepresen,

 

HEEr laet myn niet te schanden gaen,

 

Maer wilt myn Siel ghenesen.

 

 

 

13. Hen schamen moet s' Godloosen prael

 

Bedwonghen inder Hellen quael,

 

Met alle valsche Tonghen,

 

Die stout altijt blameeren gaen

 

Den Vromen, Out oft Jonghen.

 

 

 

14. Hoe groot is Heer die goetheyt dijn,

 

Die ghy gaet ons besparen fijn,

 

Als wy gaen op dy bouwen,

 

End' als wy niet op Menschen sien,

 

Maer dy alleyn betrouwen.

 

 

 

15. Verborghen doet ghy heym'lic haer,

 

Bedect voor all' Mans Trots voorwaer

 

In dijnen Tente reyne,

 

Dat haer geen tong' mach schade doen

 

Kijffachtich end' vileyne.

[fol.  xxxiiij.r]

 

16. Ghelovet moet die HEEre zijn,

 

Want hy heeft nu bethoont aen mijn,

 

Een wonderlijcke Goede,

 

Heeft my een vaste Stadt bereyt,

 

Sal blijven in syn Hoede.

 

 

 

17. In mijnen Ancxt heb ick ghedacht,

 

Die HEER heeft my al heel veracht,

 

Verstooten van syn Ooghen,

 

Nochtans verhoord' hy mijn geschrey,

 

Smeecken heeft hem bewoogen.

 

 

 

18. Ghy Heylich Volc bemint den Heer

 

Des HEEren Huld' is ons' Geweer,

 

Als wy Gheloovich blijven,

 

Oock dapper hy Betalen gaet,

 

All' die Moetwil bedrijven.

 

 

 

19. Zijt wel getroost end' onvertzaecht

 

Ghy all' die nae den HEEre vraecht,

 

Ghedult en sal niet wancken,

 

Al schijnt die Hulpe langsaem zijn,

 

Ghy sult noch vrolijck dancken.