De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids–
AuteursrechtvrijOp de Voys: Het wil ons Godt ghenadich syn, etc.VErheucht u ghy Gherechten al,
Wilt u in Godt verblijden,
Ghy Vromen prijst hem met geschal
End' Heerlijck t'allen Tijden,
Met Harpen danckt den HEere wel,
Een Nieuwe Liedt wilt singhen,
Loff singhet hem met Psalter spel,
Maeckt wel Godtsalich Clinghen
Op snaren spel met Vreuchden.
| |
[Folio xxxv.v]
| |
2. Want waerheyt is des Heeren woort
Hout trouw'lijck syn toesaghen,
Gherechticheyt bemint hy voort
T'ghericht is syn behaghen,
Door s'Heeren woort ist al ghereet,
En door den Gheest syns mondes,
Den Hemel end' wat dien becleet,
Die Zee is synes vondes,
Die diept' heeft hy verborghen.
3. Dat water int Meyr,
Als in een Flesch verbonden,
Den Heeren vrees' des werelts Heyr,
Al wat daer op wort vonden.
Want als hy spreeckt, soo haest gheschiet,
Syn g'bod kant all' bereyden,
Die HEER gaet maken al te niet
Den schalcken Raedt der Heyden
Haer aenslach gaet hy keeren.
4. Maer Eewich blijft des Heeren Raet
End syns herten ghedancken,
Hoe Salich is des Volckes staet,
Diens Godt is, sonder wancken,
Die heer alleen, End' hy dat selff
Tot syn Volck heeft Vercoren.
De Heer siet van syn hooch Ghewelff,
Op all' wat Mensch gheboren,
Aenschout van s' Hemels Throone.
5. All' Menschen in des Werelts Perck,
Hy stuyrt hun allen t' Herte,
| |
[Folio xxxvj.r]
| |
Hy gaet aenmercken al haer Werck,
Gheen Coninck groot van Sterckte,
Geen Reus noch Ros van Crachten groot,
Mach door syn selffs ghenesen,
Des HEEren Oogh' altijt in noot,
Aensiet all' die hem Vreesen,
End' aen syn Goetheyt cleven.
6. Verlost haer Siel van Doots gevaer
End wiltse wel gheneeren,
In Armoet end benautheyt swaer,
Ons' Siel hoopt op den HEERen.
Hy is ons hulp end' Schilt al tsaem,
Ons hert is zijns wel blyde,
Wy hopen op zijn heylig' Naem,
Dijn goetheyt ons bevryde,
Als wy (HEER) dy Betrouwen.
|
|