De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm XXI. Domine in virtute.

Op de Voys: Christus de HEER ten Jordaen quam.

HEER vrolijck is den Coninck vry,
Van vreuchden vol, en Glory,
Dijn cracht en hulpe staet hem by,
Daer door heeft hy Victory
Ghy gheeft hem wat syn hert begheert,
End' weyghert niet syn Bede,
Een gouden Croon ghy hem vereert,
Ghesmuckt zijn al syn lede,
Met dijnen goeden seghen.

2. Om t'leven badt hy met bescheyt,
Ghy gaeft hem langhe leven,
Ghestadich end' in eeuwicheyt,
Dijn hulp hem gaet verheven,
Met eeren groot en fraey cieraet,
Want eewichlijck ten seghen,
Gaet ghy hem setten metter daet,
Verheucht hem wel te deghen
Met dijn aensicht so blijde.

3. Den Coninck hem op God verlaet

[fol.  xxi.r]

 

En moet wel vaste blijven,

 

Des hoochsten goetheyt hem by staet,

 

Den Vyant te verdrijven.

 

Sy zijn van schanden also root,

 

Als Ovens gland van vyere,

 

Des Heeren toorn machtich groot

 

Syn gramschap met ghetiere,

 

Verteert sy heel end' alle.

 

 

 

4. Haer' vrucht sult ghy verdelgen heel,

 

So wijt als d'Aerd' is groene,

 

Wtroepen over al haer deel,

 

Daer Menschen Kinder woonen,

 

Want haer aenslaegh' sy maeckten fel,

 

Om dy veel quaets te doene,

 

End' haer ghedachten dy rebel,

 

Al waren sy seer koene,

 

Sy mochtens niet wtvoeren.

 

 

 

5. Sy sullen als die Schouders doen,

 

Belaen met onghelucke,

 

Noch lijden in haer Aensicht koen,

 

Dat haer dijn Boghe drucke,

 

HEER wilt u doch verheven hooch,

 

End' toonen dijne krachte,

 

Soo willen wy met all' ghenoech,

 

Hooch prijsen dijn Almachte,

 

End' vrolijck dy lof singhen.