De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids–
AuteursrechtvrijOp de Voys: Wat can ons comen aen voor noot. | |
[Folio xix.r]
| |
DIe HEmel' die vertellen claer
GOds Eer in alle Landen,
Het Firmament leert ons all'gaer,
Die Wercken zijner Handen,
D'een Dach, d een Nacht het d'Ander seyt,
Daer is gheen spraeck so wijt verbreyt,
Haer Stem gaet Openbare.
2. Haer Richtsnoer gaet in all Contreyt
Aen s'Werelts Eynd' haer reeden,
Der Sonnen Tent is daer bereyt,
Hy coemt her voor ghetreden,
Als Bruyd'gom end' een vrolijck Helt,
Wel fraey end' vrymoedich ghestelt,
Om synen Wech te loopen.
3. Aen s'Hemels Eynd' syn Loop begint,
Coemt rontsom tot die selve,
Sijn Hitt' men over al bevint,
Onder syn groot Ghewelve,
Des HEERen Wet is onbesmet,
Verquickt oock onse Siele net,
En doet ons wel verblijden.
4. Des HEEren Tuychnis is ghewis,
En maeckt d'Onwijsen Wijse,
HEER dijn Bevel oprechtich is,
Ons Hert dy vrolijck prijse.
Die G'bodt des HEEren louter syn,
Verluchten onse Ooghen fijn,
Wat soud' ons dan doen dwalen?
5. Die Vrees des HEEren is heel reyn,
| |
[Folio xix.v]
| |
Blijft Eewich by den Vromen,
Des HEEren Rechten syn certeyn
Waerachtich en volcomen,
Geen Gout noch Honich mach daer syn
So soet, oft wtghelesen fijn,
GOds Woort gaet altijdt boven.
6. Noch wort dijn Knecht daer door betoont
Om Sonde te vermijden,
End' al dier houden, wel beloont,
Maer wie mach t'allen Tijden,
Sijn Wandel so wel gade slaen,
En sonder alle Feylen gaen,
In dijn Gheboden Reyne.
7. Verborgen Feyl vergeeft doch my,
Bewaert oock dijne Knechten,
Van stoute vreemde Heerschappy,
Die ons soo fel bevechten,
So sal ick sonder Vlecke syn,
Onschuldich leyden t'leven mijn,
Van groot Misdaet bevrijet.
8. Mijns Herten Aendacht int Gebedt
Laet (HEER) dy wel behaghen,
Mijns Mondes Reed' ick niet belet,
Maer daer op doen ickt waghen,
Want (HEEr) ghy zijt mijn seker troost
Mijn Heylandt die my heeft verloost,
Waerom soud' ick vertzaghen?
|
|