De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm V. Verba mea auribus.

Op de voys: Ach Godt van Hemel siet daer in.

Myn woort end' myn geschrey vernem,
Mijn Coning' Godt end' Heere,
Vroech coemt voor u mijn claghe stem,
Verhoort vroech mijn begheere,
Vroech stuyr ick tot u mijn ghebedt,
Myn herte neerstich daer op let
Met aendacht end' verstande.

[fol.  iiij.v]

 

2. Want geensins Godt bent ghy sodaen

 

Dien Godloosheyt behaghet,

 

Die Boose mach by u niet staen,

 

Gheen Stouten ghy verdraghet.

 

Die Leugen end' Bloetgiericheyt,

 

All Arghelist end' quade Feyt,

 

Het is den HEER een grouwel.

 

 

 

3. Maer gaen wil ick ten Huyse dijn,

 

Nae dijn goetheyt verheven,

 

Mijn Beed-huys sal dijn Tempel syn,

 

Wil in dijn vreese leven.

 

Ach HEER in dijn Gerechticheyt

 

Leyd my, dijn Wech voor my bereydt

 

Om mijner Vyand' wille.

 

 

 

4. Want geen Waerheyt haer mont en gaff

 

T'is herten leedt van binnen,

 

Haer keel is als een open graff,

 

T is stanck en Doodt daer innen,

 

Met haren Tonghen smeecken sy,

 

Vercierent al met huychely,

 

End draeyent hoe sy willen.

 

 

 

5. Verschamen wilt doch haer propoost

 

Mijn Godt wiltse verstooten,

 

Want boven maten zijn sy boos,

 

Stout teghen dy sy woeden.

 

Vermaen tot boet en batet niet,

 

Het wort al argher soo men siet,

 

Dat moet den HEERE spijten.

 

 

 

6. Maer vrolijc (Heer) end' eewich vry

[fol.  v.r]

 

Laet roemen wel te samen

 

All' die betrouwen vast op dy,

 

End' hebben lieff dijn Naeme,

 

Ghy seghent die Gherechten seer,

 

En croontse met ghenaden HEER

 

Ghelijck als met den Schilde.