De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. IIII. Cum Invocarem.

Op die naevolghende Voys:

Wt dieper Noot, etc.

[fol.  iij.v]

VErhoort my als ick roep tot dy,
GOdt mijn gherechticheede,
Ghy die in Ancxten troostet my,
Ghenadich hoort mijn Beede.
Ghy Hanssen hier op Aerden groot,
Wat sal mijn Eer in uwen Moet
Noch lang' ghescheyndet werden?

2. D'onwaerheyt is by u bemint,
Ghy hebt die Leugen geeren,
Nochtans men met der Daet bevint,
Dat wonderlijck die HEEre
Syn Heyligen regiert end' voert,
Als ick aenroep, hy my verhoort,
Dies troost ick my in Lijden.

3. Sondicht doch niet so thoornichlijc,
Maer spreeckt met uwen Herten,
Op uwen Leger duldichlijck,

[fol.  iiij.r]

 

Ten sal u nimmer smerten,

 

Offert den Heere gherechticheyt,

 

End' hoopt op hem nae syn bescheyt,

 

So moocht ghy God behaghen.

 

 

 

4. Veel segghen, soud' ons dese Mensch

 

Wat goet is, moghen leeren?

 

Maer HEER tot u is onse wensch,

 

Wilt selvest tot ons keeren

 

Ghenadichlijck u aenghesicht,

 

So wand'len wy in uwen licht,

 

End' hebben vry gheleyde.

 

 

 

5.

 

HEER ghy verheucht mijns herten moet

 

Meer dan met coorn en wijnen,

 

Dat ick met vreden slape soet,

 

All' sorghe moet verdwijnen

 

Want Heer alleyn ghy zijt myn schilt

 

Ghy maeckt dat ick in rust en stilt

 

Wel sekerlijck mach woonen.