Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes


Aan Lucelle. Geringe Maagt, hoe is uw hart zo eel, zo groot, Zo kuisch, zo wijs, dat u geen schatten kan bekooren? Onze een brengt nu niet meer zo brave schepsels voort, De gulde tijden van Astré heeft u gebooren. Amantur
[pagina 196]
'tZYn Dianaas toortsen niet, Die by nacht zoo aan den hemel blinkken, Maer Wijndrupplen ('t is geschiet,) Die God Bachus storten onder 't drinkken; Doen hy op Ariadnes Feest, Spoog hele stroomen, als een dronkken beest, Met zijn Saters, bly van geest. 2.[regelnummer] 't Was bruits kroon niet die hy nam, En, met kracht, ten hemel smeet van verre, Dat de bladeren, vol vlam, Door zijn macht, veranderden in sterren. O die loogen is veel te grof! 't Was anders niet, als braaksel, wijn, en stof; En hier sproot 't gestarrente of. 3.[regelnummer] Doen de broeder van de Maan, By Admetus zijne schapen weiden, Niet wou om den hemel gaan,
[pagina 197]
Goôn en mensch de duisternis beschreiden; Gaf vader Liber, vol van wijn, Met zijn purper bakhuis, veel schoonder schijn, Als de zoon van Godt Jupijn. 4.[regelnummer] Wat de Hemel ook vertoont, En Starrekijkers al konnen reek'nen, [...]n zijn godlijk aenschijn woon, Zon, Maan, gestarnt en al haare teek'nen, Lucht, water, aarde en 't lichte vier, Toont zijn wonder troony, zoo braaf van swier; Wegh dan Febus met uw Lier. Amantur.