Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes

Graf - schrift, voor de Getrouwe Minnaar K.

HIer rust hy, die geen rust kost vinden

Op Aarde, of op de brakke Zee,

Noch in de gunst van zijn Beminde,

Daar hy zoo wreede pijn om leê.

Geen varre af geleege Kusten,

Ja zelfs den grooten Oceaan

[p. 58]

 

Had kragt, dat hy zijn vlamme blusten,

 

Maar heeft hem tot zijn end gebraan.

 

Gy die dit leest, zegt, deeze Minnaar

 

Die bragt zijn Trouwheyt, inden druk.

 

De Min die was zijn overwinnaar,

 

En roofden hem het aarts Geluk.

 

Zegt noch, medoogent met al zijn geleen verdriet,

 

Ondankb're Minnares, gy hebt zijn beenen niet.

 

 

 

Catharina Questiers.