Het Christalyne spieghelken
(1630)–Anoniem Christalyne spieghelken, Het–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Auparauant que ie vis, &c.
AL hebben de Princen haren wensch,
Sy en zijn maer slaven vanden mensch
Maer ons Herderkens ampt vol vre,
En is becommert nieuwers me.
Al is in het Hof wat mensch versiert,
Schoonder is noch ons wooning’ verciert
| |
[pagina 9]
| |
Met graf-blommekens en gheboomt,
Daer soo menich beeckxken stroomt.
Al is in het Hof veel snaer-spel soet,
Dan den droeven gheest verheughen doet,
Wy hebben hier voor den weder-klanck
Vander voghelen soet ghesanck.
Als is eenen Coninghs hooft omringt
Met een gulde croon die cierlijck blinckt,
Wy-lieden draghen oock een croon
Van verscheyde blommekens schoon.
Al heeft eenen Coninck in sijn handt
Een gulden scepter, toom van sijn landt:
Den spriet die draghen wy in ste,
Daer wy ons schaepkens hoeden me.
Is het niet den rijcksten die daer leeft,
Die in alles ijn ghenoeghen heeft?
Wat baet doch al des wereldts lust,
Als menschen hert is ongherust.
Al wat ons natuer heeft voortgebracht
Wort van ons herderkens meer gheacht,
Dan daer met veel cost en moeyt
In het Hof door onrust groeyt.
Ons wooninghen bequaem zijn bevrijt
Van af-gunst, van haet, ende van nijt.
Daer het Hof veel onrust draeght,
Die haer arme dienaers plaeght.
Dese Fluyt en Ruys-pijp, die ick draeg,
Gaf ons alle meer vermaeck van daegh,
| |
[pagina 10]
| |
Dan ’t Musijck en snaer-ghespel,
Dat sy hooren met ghequel.
De Dierkens vereeren ons ghehucht,
Het dertel Geytken t’onswaerts vlucht:
Waer is daer den Nachtegael,
Die verciert haer groote Sael.
|
|