Chrysallis. Jaargang 1978

[p. 182]

Robin Morgan

fragment uit Goodbye to all that, in: Women's Liberation, Voices from the present.

We are rising, powerful in our unclean bodies; bright glowing
mad in our inferior brains; wild hair flying, wild eyes staring,
wild voices keening; undaunted by blood we who hemorrhage
every twenty-eight days; laughing at our own beauty we who
have lost our sense of humor; mourning for each precious one
of us might have been in this one living time-place had she
not been born a woman; stuffing fingers into our mouths to
stop the screams for fear and hate and pity for men we loved
and love still; tears in our eyes and bitterness in our mouths for
children we couldn't have, or couldn't not have, or didn't want, or
didn't want yet, or wanted and had in this time and this time of
horror. We are rising.

[p. 183]

 

langzaam richten we ons op,-

 

kracht stroomt nu voelbaar in dat tweederangs lijf van ons,

 

razernij in dat tweederangs brein van ons,

 

onze haren los, onze stemmen uitschietend en fel,

 

wijdopen onze ogen, ongetemd en onaangepast,

 

wij,

 

wij die bloeden elke maangang zijn niet bang voor bloed,

 

wij die de zin voor humor verleerden, keerden ons in en zien

 

lachend de kracht van wat prettig is aan ons,

 

wij schreien in spijt en rouw om alle vrouwen die als ze geen

 

vrouw waren geweest op deze aarde in deze tijd, een leven hadden

 

geleefd van zoveel hogere waarde,

 

wij proppen onze mond dicht om te stoppen het gillen van angst,

 

haat en grief tegen mannen, eens ons toch lief,

 

wij proeven bittere smaak en regens van tranen om kinderen die

 

we niet wilden maken, of nog niet wilden maken, of niet kregen

 

of niet mochten krijgen, en spijtig genoeg toch hebben helpen

 

verwekken op juist deze plekken in juist deze tijd van afzichtelijke

 

zaken,

 

wij,

 

wij richten ons op.

 

 

 

Vertaling: Hanneke van Buuren