Chrysallis. Jaargang 1978

[p. 84]

Herma Vergouwe

Van Herma Vergouwe, o.a. columniste in Het Vrije Volk, tot voor een jaar medewerkster aan de Rutgersstichting, is minder bekend dat zij ook literatuur pleegt. Toch verschenen van haar twee gedichtenbundels: Beiderzijds en Cabiria, en een kleine roman: Tampoco. Vooral uit haar poëzie spreekt een tedere, zelfdoorvoelde betrokkenheid bij menselijke relaties en maatschappelijke misstanden.

Invrijheidstelling

On-mo-ge-lijk: mijzelf
in duizendvoud herhalen aan jouw zijn,
je wachten in de tijd van toen tot later
en weten dat ook dan wij samen zijn

weerspiegeld voel ik heel jouw wezen
in alles, wat ik zie of hoor of doe:
je bent mij zoveel meer dan al die vreemden
waarmee ik commercieel mijn tijd verdoe

ik mis je, overal, de hele dag
en meer nog in de korte, kale nachten:
een uitgebluste kaars, een blanco brief
en jou als tussenschot in mijn gedachten

ik zal wel pogen zonder je te leven
en voegen mij naar hoe de zaken staan,
maar zonder jou is het zo dof en lichtloos
hoewel - dit gaat tenslotte niemand aan.

Herma Vergouwe

[p. 85]

Kindervreugd

Nadat hij zijn moeder
al d'r poten had uitgedraaid
begon-ie aan haar vleugels.

Nauwgezet en veer voor veer
trok hij ze uit, terwijl hij behendig
haar sneppende snavel ontweek.

Socialisten stemden in
met deze vorm van bezitsverdeling,
feministen ontkenden
het jongensachtig verdrukkings-aspect,
pater Koopmans zegende
het vruchtgedrag
en vegetariërs keken
een andere kant uit.

Toen zelfs de donsveertjes uit moeder's
leeggezogen borsten waren geplukt
gaf hij haar een voetje
onder d'r sidderende kont
en waggelde zij

op vliesloze platpoten

totaal berooid de mist in ...

Herma Vergouwe