Bzzlletin. Jaargang 26

[p. 21]

Rutger Kopland
Gedicht over een landschap

Het mag hier niet worden geschreven
met een woord als wereld het is
te wijd en te leeg te wit voor de bladzij
en ook een woord als tijd is voorbij
wat mag ook dit is te eindig en
te oneindig te wit voor papier
we mogen ze denken welja maar alleen
om te denken, aan wat hier moet worden
geschreven een landschap bijvoorbeeld
aan hoe wij daar stonden hoog in de bergen
klein en kortstondig aan onze voeten
dat tastbare uur van de aarde dat
mag maar ook het woord voor
die onbestaanbare plek van de waarheid
schrijft zich weg, schrijft ons weg -

Dit gedicht schreef Rutger Kopland speciaal voor de bundel Morgens aan de rivier, een bloemlezing uit zijn dichtwerk die in opdracht van het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij werd gemaakt. Hij draagt het gedicht op aan Gerrit en Paula Kouwenaar.
Rutger Kopland (1934). Meest recente publicatie: Het mechanisme van de ontroering (essays, 1995)