Remco Campert
Het feest van Letter
Letter die altijd maar bezig is met het concipiëren van zijn oeuvre zonder aan het schrijven ervan toe te komen, besluit tijdens een slapeloze nacht dat hij zich meer zal moeten profileren, wil er van zijn schrijverschap nog iets terechtkomen.
Omdat hij altijd maar thuis over zijn oeuvre zit na te denken weet het lezerspubliek nauwelijks van zijn bestaan af. Dat hij in het telefoonboek vermeld staat als auteur is niet voldoende. Veel van zijn schrijvende collega's zijn om de haverklap in praatprogramma's van televisie of radio te bewonderen of te verafschuwen en dat draagt niet weinig bij aan hun naamsbekendheid. Nu het kapitalisme definitief is ingevoerd zijn veel broeders in de schrijfkunst ware standwerkers geworden en vaak vaart hun kraampje er wel bij.
Letter beseft dat zijn kans om aan een praatprogramma mee te werken niet erg groot is. Men weet immers niet wie hij is. Hij heeft wel een paar kleine publikaties op zijn naam staan, een verhaaltje hier, een gedichtje daar, maar altijd in obscure blaadjes die het na een of twee keer verschijnen voor gezien hielden. Daar is hij weinig mee opgeschoten. Ook is zijn onbekendheid bij het grote publiek niet erg stimulerend voor de verwezenlijking van zijn oeuvre. Hij zal er dus voor moeten zorgen dat hij bekend wordt, dan schrijft dat oeuvre zich vanzelf wel.
Na veel gepieker komt hij op het idee om een groot feest te geven, een feest waar iedereen komt, iedereen die van belang is in de wereld van de letteren. Hij zal dat feest Het Feest van Letter noemen. Maar wie gaat er naar het feest van een onbekende? Om te beginnen zal hij een toplocatie moeten uitzoeken. De Nieuwe Kerk, het Paleis op de Dam, het Concertgebouw? De nieuwsgierigheid is dan gewekt. Wie is die Letter die een feest geeft in het Concertgebouw? Door stad en land moet de vraag gaan zoemen: ga jij naar Het Feest van Letter? Op het laatst zullen de mensen vechten om een uitnodiging. Het wordt iets waar je geweest moet zijn.
Letter beseft dat hij in zijn eentje zo'n feest nooit zal kunnen bekostigen. Maar zijn brein draait nu op volle toeren: hij zal het feest uitbesteden aan een omroeporganisatie, dan slaat hij twee vliegen in een klap - uit de kosten en zelf op televisie. Misschien kan Het Feest van Letter wel een maandelijks programma worden. Of wekelijks. Onder de aankondiging zou dan een shot moeten komen waarop je Letter in zijn werkkamer ziet, bouwend aan zijn oeuvre. En opeens ziet Letter de toekomst met heel wat meer vertrouwen tegemoet dan aan het begin van dit stukje.
Auteursrechtelijk beschermd
