[Nummer 178]
Literavisie
Sommige meningen zijn even hardnekkig als gewoonten. De mening, bijvoorbeeld, dat televisie en literatuur elkaar per definitie niet kunnen luchten of zien. Dat televisie afstompt, leegzuigt en verkleutert, terwijl literatuur toevoegt, verrijkt en veredelt.
Natuurlijk zijn beide meningen waar - en niet waar. Er zijn heel wat televisieprogramma's waarvan het niveau op zijn zachtst uitgedrukt zo beledigend is, dat zelfs de meest verstokte kijker zuchtend naar een boek grijpt, maar er verschijnt evengoed heel wat ‘literatuur’ die slecht genoeg is om de lezer uit pure wanhoop naar de televisie te drijven.
Maar daarom sluiten televisie en literatuur elkaar nog niet bij voorbaat uit. Wanneer van beide het beste wordt samengebracht kan er zelfs iets nieuws ontstaan dat voor kijkers en lezers in dezelfde mate boeiend is.
Jarenlang is het Schrijverscollectief erin geslaagd de televisie te verrijken met literatuur en, als gevolg daarvan, de literatuur te vernieuwen op een manier die zonder de televisie nooit zou hebben plaatsgevonden.
Na bijna twintig jaar is het nu dan ook tijd om ruim aandacht te besteden aan dit Collectief. Opdat de fanatieke kijker ontdekt waarom lezen de moeite waard is en de fanatieke lezer te weten komt wanneer hij de televisie had moeten aanzetten.
De Redaktie
Auteursrechtelijk beschermd