Bzzlletin. Jaargang 13

[p. 46]

Jozef Eyckmans
Gedichten

genoeg te stellen
met wat hij niet bezit van anderen

raakt hij de machine
niet aan

maar hier
op het landelijk pad
zo het een passende aanwezigheid
niet uitsluit:

rustieke leuning
overkroost water
teer dat de schelp bindt

koelt hij
zijn waarneming

tot waarneming die geen bomen telt
op de nog af te leggen
weg

allerlei

dus ook in zekere zin
huis
geborgenheid

niettemin
ook
woud der verschrikking

in de verte altijd nog lijkend op
doodgewoon bos

hoe nu
als men zich gewonnen geeft
die afstand verkleint

: hoge benen
daarop een romp

daarop een blind oog in het overzien
van het slagveld

het blijft
zoals het is:

niets
aan de hand