Bzzlletin. Jaargang 13

[p. 43]

Maurits Mok
Gedichten

Julinacht

Julinacht die in de bomen woelde.
Stoeten paarden renden door de bladeren.
Verticale kracht stond om ons heen.
Wij zeiden, het is zomer en ik wist,
dit komt niet weer, dit gaat
met ons verloren. Ook de bomen
zouden hun vergaarde eeuwen afstaan,
tot in hun wortels wankelen en terwijl
zij nog grijgegebaren in de ruimte maakten
prijsgegeven worden aan de dood.

Vandaag voorbij

Vandaag voorbij. De ramen
vangen nacht en weer
vecht de herinnering om zelfbehoud.

Niets dan een kamer en een man
die onder lamplicht tekens schrijft
in sneeuw en aanstonds met
zijn leven ogenschijnlijk in het reine
de nacht ingaat.