Bzzlletin. Jaargang 9

[p. 24]

Jacques Kruithof
Vermeer

I

alsof het een eerlijk proces was,
er geweest: hier gewezen,
beklaagde - roerloos
in je legerstede.

het licht stierf,
men sloot de luiken,
je look je ogen.

in je oorschelpen ruiste
een zee van tijd - niet de stilte
viel, het geluid viel uit.

het rook er naar onraad,
je hield je adem in.

het smaakte naar honing
maar je buik werd bitter;
je stak je tong uit.

het laken werd klam,
je palmde je hand in.

maak het nog erger.

je ruimde het veld,
je verruimde je vel.

je trok je terug,
al haast geestgrond.

II

hier is dat geschilderd,
in een roerloze straat

waar je niet meer op voorkomt.

een draad staat versteld
op de drempel.

kinderen verspelen
hun stuiters.

tot boven de macht
is de gevel spierwit.

de lucht is betrokken
en blauwbekt.

de stoep bikkelhard,
het glas in lood gevat.

de steeg ondergaat
een schrobbering.

III

daar stuit het oog op bedrog:
op een uitweg. je houdt je op
achter die baksteen.

roerloos, verminderd.

maak het nog erger.

absent, verstrooid,
kijk daar eens doorheen.

perspectief: de stad
wordt steeds leger.