Een elitair tijdschriftGa naar eind*
Eduardo Romano Hernández Arrequi
Iedere hogere klasse - schrijft A. von Martin - heeft een ‘gevolg’ nodig en iedere bezittende klasse heeft om zijn superioriteit tastbaar te maken en zijn prestige te verhogen, een tentoonspreiding van luxe nodig; het prestige moet waar gemaakt worden en het beste middel daartoe is te kunnen rekenen op een passend gevolg... Verlichting en geest zijn de nieuwe vorm van opzienbarende luxe naar buiten toe en de verlichte klasse vormt het hof dat onontbeerlijk is als maatschappelijke representatie.
Een dergelijke missie werd vervuld door het tijdschrift ‘Sur’, opgericht in 1931, als de landbouw- en veeteeltoligarchie haar politieke macht herstelt. Het hoofddoel van de kring bestond uit het aantrekken van jonge elementen die op deze wijze de buitenliteraire belangen van de groep dienden.
Victoria Ocampo, de stichtster, nam de literaire erfenis over van Ricardo Güiraldes en van dichters die zich hadden geconcentreerd rond de tendens van Florida, voorstander van de pure kunst, van de ‘beelden revolutie’, zoals Borges zou zeggen.
‘Sur’, zo schrijft Victoria Ocampo, ‘heeft twintig jaar gewerkt aan het scheppen van de toekomstige élite... Het heeft geen ander oogmerk gehad dan de Argentijnse lezer literair materiaal van zekere kwaliteit te bieden, hem zoveel mogelijk te brengen naar het niveau van Henry James die de komende drie generaties, volgens Laughlin, één procent van de lezers in de Verenigde Staten zal bereiken.’
Het gaat er dus om een superontwikkelde kring te vormen die de mentaliteit van het publiek bepaalt en oriënteert in de richting van een elitecultuur waarvan Henry James de beste uitdrukking is. Iets dat buiten de Argentijnse zaak en de eigen culturele tendenzen in Argentinië staat. De élite begint met tweedehands te zijn, een geestelijke vertaling.
Twintig jaar lang heeft ‘Sur’ deze functie vervuld voor diegenen die graag tot de republiek der letteren wilden toetreden. De verspreiding was internationaal. Toen in 1945 de breuk van de imperialistische keten en de onstuimige opkomst van de massa's op het podium van de nationale geschiedenis een feit werd, daalde de ster van ‘Sur’, om opnieuw te stijgen in onze dagen, in overeenstemming met het offensief van de veeteeltklasse om in nauwe band met Engeland terug te keren tot de macht. Dit politieke herstel heeft de groep versterkt die zijn adepten heeft zitten in kranten en tijdschriften en in sleutelposities ter contrôle van de nationale cultuur.