Bzzlletin. Jaargang 7

[p. 66]

[Twee gedichten]

De kale hotel kamer

Hij hangt zo vrolijk boven je kussend hoofd,
je sappige stengel en je vederdos: Loof hem!
Dan doof je de lamp en de grondeloze slaap
dooft ook jou, en je lijkt wel loof dat verwelkt.

De beuken
Harry ter Balkt

Groeien nog waar je naam in staat
‘Harry 1946’; de namen in de beuken

Alle namen staan in de beuken,
burgerlijke stand en bibliotheken

Zonder nasleep die boeken dragen:
de neergevallen stemmen, de steen

Dodezeerollen van de beukestammen,
gladheid bidt om messen en schrift

Eén hart vraagt verdubbeling,
blad lover, lover; druppels de zee

De beuken ruisen de namen
De beuken ruisen alle namen
van de levenden en de doden samen

Parken zijn van beuken daarom
Droefst groen, helderst rood daarom
Beukehout brandt het mooist daarom,
groeit 't zwartst over je naam

-Vaarwel beuken, vaarwel
-Waaiwel beuken, waaiwel