Men mag zich natuurlijk niet blindstaren op de symptomen die, zoals uit het bovenstaande blijkt, overduidelijk zijn. Haar het om gaat, dat zijn de maatschappelijke processen, die achter deze symptomen schuilgaan. Volgens het merendeel van de Nederlandse journalisten, die over deze verschijnselen in de Bondsrepubliek berichten, zijn dat ‘een onzekere economische toekomst met een flinke inflatie, een steeds groter wordende werkeloosheid, nostalgie naar het verleden’ enz. Maar wie hebben dit veroorzaakt? Be slachtoffers van de tweede wereldoorlog, de joden, communisten en socialisten die nu in de Bondsrepubliek weer van alles de schuld krijgen of zij die na '45 het kapitalistische systeem in West-Duitsland en de rest van West-Europa willens en wetens gerestaureerd hebben? De vraag stellen is haar beantwoorden.
't Loopt zo'n vaart niet, zeggen de meesten hier in Nederland. Nou volgens mij loopt 't wel zo'n vaart, een sneltreinvaart zelfs. De Duitse overheid heeft het veel te druk met het opleggen van beroepsverboden en terreurbestrijding om zich met het heroplevend fascisme bezig te houden. Zij moet daar voortdurend op gewezen worden, zowel in eigen land als door het buitenland. Zou het Russelltribunaal dit niet in zijn onderzoek kunnen betrekken? Want er is hier duidelijk sprake van schending van de mensenrechten: een overheid die een deel van haar burgers niet afdoende beschermt tegen een heroplevend fascisme.
Er is voor het tribunaal ook in West-Duitsland nog genoeg werk aan de winkel.
Auteursrechtelijk beschermd
