Bzzlletin. Jaargang 6
(1977-1978)– [tijdschrift] Bzzlletin– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 115]
| |
ToelichtingHet is een hele opgave, een papegaai al die tekst bij te brengen. Boots er dus een na. Gefladder verkrijgt men van een plaat, of van een duivenplat. Oerwoudgeluiden
PP)
Meneer Bonzo, kunt u ons al wandelend iets over uw beschaving vertellen? Bon)
Met genoegen, professor. We hebben nog even de tijd voordat we in het woonschap arriveren. Welnu. Het Tonto-volk kwam oorspronkelijk van het vasteland. PP)
Dat begrijp ik. Maar dat moet lang geleden zijn gebeurd. Bon)
Vele, vele tijdperken geleden, professor. Volgens de overlevering hadden wij een klein en tamelijk afgezonderd gebied aan de kust. Het was een vreedzaam rijk. De Tonto's waren altijd meer geneigd tot verstrooiing dan tot verovering. Toen dan ook een agressief en machtig volk van de bergen kwam afgedaald, wachtten wij onze ondergang niet af. PP)
Wist u dan dat de vijand op komst was? Bon)
Wij wisten veel, professor. U zult al hebben bespeurd dat ons volk niet op zijn achterhoofd gevallen is. Maar laat ik verdergaan. Wij vervaardigden boten, vernietigden alles wat we niet konden meenemen, en voeren weg. PP)
Naar dit eiland? Bonzo raakt gaandeweg onder de indruk
Bon)
Neen, professor... naar het ongewisse. Vóór ons lag een uitgestrekte en twijfelachtige watermassa, maar achter ons dreigde de volstrekte vernietiging. We voeren weg zonder doel, en vrijwel zonder hoop. Weken lang ondergingen wij het zielloze spel der elementen, de knaging van de tijd, de hoon van een starre horizon... PP)
Ü bent een begaafd verteller. Stem wordt steeds meer bewogen
Bon)
Inderdaad, professor. Velen onzer verdwenen in de razende golven, anderen werden door ontbering geveld... Nog één vaartuig bleef zich voortslepen, nog maar een kleine selectie van het eens zo bloeiende Tonto-volk was getuige van deze verschrikkelijke reis... Mag ik even pauzeren, professor? De ontroering wordt me te machtig... Oerwoudgeluiden komen even op, sterven dan weer weg
Radiostem)
... in het nieuws heeft kunnen horen, zijn alle verbindingen met Prodigia uitgevallen. Wij kunnen dus geen... Juffrouw onderbreekt hem
Naderend gefladder, papegaai strijkt neer, neemt het woord (stem van Win Babbel, en tussendoor brokjes papegaaientimbre)
Juf)
Meneer, hier is een papegaai om u te spreken. Eigenaar van radiostem)
Een papegaai? Stuur hem maar door naar Willem Duys, ik kan niet gestoord... Pap)
Koppie krauw. Dit is Wim Babbel in El Dorado. Luisteraars, langs deze ongebruikelijke weg kan ik u melden dat in Prodigia alles stil ligt. De algemene staking is uitgeroepen door de huis-aan-huis verspreiders van stakingsoproepen, die een kortere werktijd eisen. Lorre. Zoals ik zei, heel Prodigia is plat, met uitzondering van de bergen, waar de bevolking nu eenmaal zijn eigen primitive gang gaat. Koppie krauw. Radio, telegraaf, telefoon, postverkeer, alles is uitgeschakeld. Winkels, restaurants, theaters, musea, scholen... alles idem dito (fluit). Er is ook geen vervoer, stroom, gas, water, politie, bestuur, oppositie, bankverkeer en criminaliteit meer. Lekker | |
[pagina 116]
| |
koekje. Geen klok die nog loopt, geen sigaar die wil trekken - kortom, niets werkt. Zelfs het gebruik van werkwoorden is niet meer toegestaan in het openbaar. Lorre. U begrijpt, dat ik onder deze omstandigheden geen vorderingen maak inzake de hulpexpeditie. Laat ons hopen dat de staking van korte duur zal zijn. (fluit) Dit was Wim Babbel uit El Dorado. Verdwijnend gefladder Oerwoudgeluiden
Bon)
Ik ben gekalmeerd, professor. Zal ik doorgaan? PP)
Ja, graag. U had nog één boot over. Bon)
Precies. Wel, de uitgeteerde opvarenden van dit laatste vaartuig -- vijf gezinnen en enig personeel -- zagen plotseling een heftige beweging in de zee ontstaan. Voor hun ogen verrees een bergachtig eiland van niet geringe omvang. PP)
Dit eiland? Bon)
Dit eiland, professor. Natuurlijk nog onbegroeid en grimmig van voorkomen, Maar toch een woonplaats. Een nieuw tehuis voor het Tontovolk. Nieuw in alle opzichten, want al spoedig ontkiemden hier planten die men daarginds nooit had gezien. Er ontstonden diersoorten van uitzonderlijke makelij. Waarschijnlijk was dit het werk van vulkanische krachten. En zo werd het eiland tenslotte wat het thans is -- een onbekende wereld, rijk aan vreemde schoonheid, gul voor haar bewoners, maar ook vol fantastische gevaren... onze wereld. Wij kunnen haar niet verlaten, dat is waar. Maar in deze wereld zijn we veilig voor de uwe. PP)
Gelooft u dat werkelijk? Eens zal dit gebied toch worden ontdekt, zoals Dr Plankton en ik het al hebben gevonden. Bon)
Professor, wij hebben de middelen om het eiland aan de waarneming van vreemden te onttrekken. Had u er ooit van gehoord? Of u, Dr Plankton? Ja, er zijn misschien geruchten... Maar zonder ons goedvinden zou u nu nog niet weten of het bestond. Waar wij nu lopen, professor, omringd door alle betovering die de aarde kan bieden, onderscheiden anderen slechts de rusteloze oppervlakte van de oceaan. | |
Alwéré een aflevering van: De Reisavonturen van Prof. P en Dr. Plankton
| |
ToelichtingOnder water spreken is mogelijk. Een diepe teil of emmer, een lange adem en tekstvastheid doen het hem (vergeet overigens het water niet). Wie niet beschikt over Silver Threads among the Gold gespeeld door het Grenville Trio moet een soortgelijke plaat draaien en de aankondiging dienovereenkomstig wijzigen. Oerwoudgeluiden
Comm, enigszins gehaast)
Luisteraars, neem me niet kwalijk, ik ben een tijdje uit de lucht geweest. De heren waren zo druk aan de praat dat ik er niet tussen kon komen. Maar nu móet ik toch wel even, want we naderen het einde van mijn medewerking. Ik zag die onbekende man daarnet schuin omhoog wijzen, en nu weet ik wat hij bedoelde. Ze zijn bij een bergwand aangekomen, en het ziet er naar uit dat de heren die moeten beklimmen. Luisteraars, ik doe niet mee. Ik word al duizelig als ik hoog zing. Even kijken... ja hoor, het pad gaat daar langs die rotswand nogal steil omhoog, die man loopt voorop, de professor volgt hem. Dr Plankton staat nog beneden. Hij heeft blijkbaar iets op zijn hart. Pl)
Professor. Professor! Wacht nu toch even! PP, van afstand)
Ja wat zegt u nu eigenlijk? Kom dichterbij, u raakt achter! Pl, jammerend)
Maar ik durf niet naar boven, professor! Dat pad is zo smal! | |
[pagina 117]
| |
PP, spreektoon)
Och meneer Bonzo, kunt u even wachten? Mijn assistent schijnt vertraging te ondervinden, (roepend) Plankton! Kom direct hier en vertel me waarom u daar beneden blijft staan! Pl, van grotere afstand)
Er is geen leunig, professor! B, dienstvaardig)
Als dat het enige bezwaar is, professor -- wij hebben boven heel wat leuningen, zegt u dat maar tot uw reisgenoot. Armleuningen, rugleuningen, wat hij maar wil. Ons woonschap is goed gemeubileerd. PP)
Ik weet niet of dat vooruitzicht hem voldoende zal opzwepen. Kunt u geen ander lokmiddel bedenken? Vlinders bijvoorbeeld? B)
Neen, vlinders zijn er bij ons helaas niet. Wel op de top van de berg, maar dat is nog een flink eind hoger. Daarentegen kan het uw jonge metgezel niet onverschillig laten, dat de zon spoedig ondergaat. PP)
Ja, hij is vrij bang in het donker. B)
Een gezonde standpunt, professor. Vooral hier. Want in deze zone komt 's avonds de neus-, keel- en oorspin te voorschijn. In drommen. PP)
Is dat ongunstig? B)
Bij uitstek, professor. Het is een beweeglijk diertje dat zich te goed doet aan neuzen, kelen en oren. Menige Tonto, die zich daar beneden te lang ophield, is gruwelijk omge... PP)
Pardon, mag ik u even onderbreken? (roepend) Plankton, kom onmiddellijk met ons mee! U verkeert in doodsgevaar! Comm)
Luisteraars, Dr Plankton gaat nu ook het bergpad op. Niet van harte, geloof ik, maar hij gaat. De twee anderen staan hem op te wachten. Nu praten ze samen. Nu lopen ze alle drie verder omhoog. Zij liever dan ik. Luisteraars, het beste met u. Ik verdwijn uit het verhaal. Oerwoudgeluiden op, dan f.o.
Radiostem)
De watersnood in Prodigia dreigt ernstige vormen aan te nemen. Onze correspondent Wim Babbel weet er alles van. Benodigdheden: gasmasker met open slurf, diepe bak met water
Wordt snel weggedraaid
WB onder water)
Dit is Wim Babbel in El Dorado. Dartelende baren kabbelen rondom broderie, blauwdrukken, biedermeiertabouretten, brandladders en brie à brac. Ober! Breng hier. En een borrel. En drie bitterballen. Rebellerende boeren dobberen bibberend in bemodderde barken door de burelen en brabbelen bedreigingen. Bulderende... 8 m. Silver Threads f.o.
Radiostem)
De lijn is blijkbaar gestoord, luisteraars. Juffrouw! Kunt u even met een doekje komen? Dan vragen wij nu uw aandacht voor het Grenville Trio. | |
Deel XIX/Turven en Dras, oe!Het voorafgaandeHet drietal bestijgt een vervaarlijke berg. Wim Babbel, onlangs nog gehandicapt door een algemene staking, staat ditmaal onder water. | |
ToelichtingGeen probleem. Wat het archief niet verschaft kan men zelf maken.
Passen van 3 personen, wandelend op stenen bodem In de achtergrond zachte knabbelgeluiden (N.B, Stemmen e.a. geluiden in woonschap met galm, in vertrekken wat minder) B)
In deze grotten hebben wij ons woonschap gevestigd. Hier zijn we veilig voor ongedierte, onkruid en onweder. Er heerst rust. U ziet, de bevolking is niet ongedurig. PP)
In tegendeel. De mensen lijken me nauwelijks geïnteresseerd. Pl)
Ja professor, maar ik wou dat ze niet zo zwegen. B)
Men zwijgt hier, omdat alles telepathisch wordt behandeld. Deze gave hebben wij al van oudsher, sommigen wat meer dan anderen. Ons uitkijkpersoneel bijvoorbeeld, dat boven op deze berg een uitkijktoren bemant, neemt het naderen van vreemdelingen op grote afstand waar, lang voordat deze aan de horizon verschijnen. PP)
En dan? B)
Dan wordt het eiland door een bijzonder procédé weggedacht, dat wil zeggen, het wordt onzichtbaar voor buitenstaanders, die hier dus ook | |
[pagina 118]
| |
niet heenvaren. PP)
Maar wij zagen het wél. B)
Dat was de bedoeling, professor. Wij wisten dat u onschadelijk was. Overigens, er zijn ook weleens lichte haperingen in de wegdenkerij. Dan kan men het eiland even zien. Maar dat is zo kort, en zo zelden, dat men waarschijnlijk aan gezichtsbedrog denkt. PP)
Zijn wij de eerste bezoekers? B)
Een paar jaar geleden werd een visser door de storm op onze kust geworpen. U zult hem vandaag of morgen wel ontmoeten. Die telepathie heeft wel een paar nadelen: we kunnen elkaar niet verrassen bij verjaardagen, bijvoorbeeld. Ook kunnen we niet schaken, kaarten, domino spelen, alle vogels vliegen, ik zie ik zie wat jij niet ziet,... Stemmen en passen f.o.
Radiostem)
... staatsgreep in Prodigia. Wim Babbel geeft een analyse van de gebeurtenissen. Geluiden van vuurwapens botsingen, instortingen, explosies, gedraaf, kreten
Zware instorting Zeer snelle passen Aanrollende pantserwagen WB, gejaagd)
Dit is Wim Babbel in Odarodle. Luisteraars, de hele stad staat op zijn kop. Er heerst grote verwarring in alle richtingen. Schoten vallen plotseling uit allerlei vuurwapens. Ik bevind me in het... Even een gunstiger punt betrekken, luisteraars. Ik sta nu vlak bij een... Even dekking zoeken, luisters. Zeer snelle passen
Ik heb mij nu verschanst achter... Nadering van schreeuwende, schietende mannen
Even van plaats veranderen, luisteraars. Zeer snelle passen, grote deur open en dicht, (bultengeluiden weg), snelle passen in gewelf (galm), stilstaan, gehijg
Luisteraars, dit is Wim Babbel in de catacombe van San Trocadero de Sarsaparilla. Het is hier aardedonker, en ik kan het verloop van de gevechten niet goed volgen, maar... Spookachtige stem) Fuera.........! Razend snelle passen verdwijnen, in verte grote deur open en dicht (hele gewelf-scène uiteraard met galm) korte stilte (N.B. Lichte galm)
B)
Dit, heren, is uw logeerverblijf. Misschien wilt u zich even opknappen, voordat ik u naar onze vorst geleid. PP)
Uitstekend, Plankton, pakt u de bagage maar uit. Pl)
Ja professor, (knorrig) Hè, waarom is hier geen dressoir? PP)
Kom, Plankton, niet zeuren. Geluid van neerzetten/-leggen van voorwerpen op tafel
Pl, schamper)
En waarom zou ik zeuren, professor? Wat helpt het? (huilerig) We komen hier nóóit meer vandaan, dat zie... B valt hem in de rede)
Hé, wat heeft u dáár, professor? PP)
Kent u dat beeldje dan? Dat had ik u allang willen vragen. B)
Jazeker! Dat is de god van ons eiland. Maar we hadden dit geldstuk uit de circulatie genomen. Hoe komt u eraan? PP)
Geldstuk? Ik begrijp u niet. B, geduldig)
Geld is een betaalmiddel, professor. Bijvoorbeeld als ik een nieuw costuum wil hebben, geef ik de leverancier drie weergoden. Of vier, dat hangt van de elegantie af. Wij noemen dat ‘kopen’, Men kan een stoel kopen voor twee muziekgoden, een slavin voor vijf gezondheidsgoden (dat is gelijk aan 35 voedselgoden) en zo verder. Begrijpt u? PP)
Plankton, laat u eens een bankbiljet zien. Pl)
Een bankbiljet, professor? 25 gulden, is dat goed? PP)
Ja, geef dat maar. B)
Een mooi prentje, professor. Zeer fijn tekenwerk, dat moet ik zeggen. En interessante motieven. Jammer dat het wat gekreukeld is, maar Ik heb er toch wel zes vermakelijkheidsgoden voor over. Tenminste, als dat eh bankbiljet te koop is... Pl)
Ik heb hier ook nog een tientje. Ongekreukeld. B)
Oho, dát is een fraai werkje! Dat tere blauw, die geestige afbeeldingen! Die kloeke ruimteverdeling! Weet u wat, professor, geeft u dit kleinood aan de Vorst ten geschenke! Hij wordt graag verwend, en het zal u geen schade berokkenen, dat verzeker ik u. O, en neemt u ook dat pratende voorwerp mee, dat zal hem vermaken. Zijne Hoogheid is verzot op schertsartikelen en ouderwetse... Stem sterft weg
Korte stilte, dan af en toe schieten in achtergrond. Onder tekst WB komt een sectie manschappen aanmarcheren; op het woord ‘partijen’ is deze vlakbij, om daarna in de verte verdwijnen, samen met WB WB)
Luisteraars, hier ben ik weer, Wim Babbel in El Dorado, u weet wel. De rust is bijna weergekeerd, en het is nu maar de vraag welke van de strijdende partijen... Hé! Wat is dat? Laat me los! U kunt me niet zomaar meenemen! Hé! Hombre! Déjame! Soy Wim Babbel! De la radio! Holandês! Oiga! Luisteraars! Dit was Wim Babbel uit El Do... |
|