Lotte Ruting
Toegestane publicate
Het was een geluk dat ons dak een plat had waarop zij veilig konden landen.
Oetjeboe tikte aan de deur, nadat wij het schijf je hadden horen wegzetten op het grind.
Zijn altijd bescheiden kleine stem kwam vragen of het schikte bij ons te overnachten en pas later kwamen Philipof en Oetjepoes. Oetjepoes hernieuwde zijn contact met kater Simon.
Swicky was er soms ook en zij brachten de nacht door in één mand. Swicky had altijd een rolletje zijde bij zich, waarmee zij konden spelen.
Oetjeboe en Philipof spraken in sobere bewoordingen, zeiden nooit waar zij vandaan kwamen en waar zij in de vroege morgen naar toe gingen, maar het feit dat zij kwamen en ons vertrouwden, was ons genoeg.
Het begin van het gesprek was altijd hetzelfde. Als Oetjeboe had aangeklopt en wij onze vreugde over zijn komst hadden kenbaar gemaakt en vroegen ‘Zijn Philipof en Oetjepoes er niet bij’ dan was onveranderd het antwoord ‘Wij wisten niet of het schikte’ en als wij zeiden ‘maar natuurlijk’, dan zei Oetjeboe ‘Oh, dan zal ik ze even gaan halen’ en later stapten zij gedrieën naar binnen en zeiden ‘Goedenavond samen’.
Oetjeboe en Philipof waren kleiner dan wij. Zij reikten tot even boven je heupen. Oetjepoes was ongeveer zo groot als een gewone kat.
De mannen beantwoordden onze vraag of zij een goede reis hadden gehad met lage, zachte stemmen.
Wij kregen soms verhalen over meteoroīden en nevelvlekken, waar wij geen verstand van hadden, maar die toch geruststellend waren om aan te horen, omdat de vertellers immers veilig hier waren.
Wij toonden weinig nieuwgierigheid naar hun vervoermiddel. Wij waren in pyjama's als zij kwamen en je kunt toch niet in pyjama op het dak klimmen. Eer wij 's morgens wakker werden waren zij vertrokken.
Wij hebben hun eens een probleem voorgelegd.
Wij zeiden, beter gezegd, één van ons zei ‘Voor later zouden wij een bewijs willen hebben dat jullie hier ooit waren. Zou dat kunnen?’
-Hun komst was vanzelfsprekend strikt geheim-Philipof zei ‘Wij hebben een luchtscooter bij ons en je mag proberen daarvan een foto te laten maken, met jullie erop. Ik weet niet of het kan, want de luchtscooter is er ook een “from out of space”, net als wij en ons kun je niet fotograferen’.
Wij mochten voor één keer de luchtscooter meenemen naar Gientje's huis, waar de foto werd gemaakt. Stel je voor, wij op een luchtscooter.
Later, toen wij de afdruk zagen, waren wij niet weinig verbaasd. Wij stonden dubbel op die foto en vaag was Oetjepoes daar, die wij niet hadden meegekregen, maar die uit nieuwsgierigheid, - katten eigen -, ‘teleportation’ had toegepast. Op de foto manifesteert hij zich transparant. Denk je eens in, de betekenis van die foto.
Hoe was het mogelijk de uiterst subtiele verschijning van dit bovenaardse wezen op de gevoelige laag vast te leggen?
En je vraagt je af - Welke mogelijkheden hebben wij voor de toekomst. Kunnen wij die ‘from eternity’ en hun vliegende schijfjes - beter bekend onder de naam Ufo's - straks duidelijk en voor een ieder begrijpelijk weergeven?
Of zal ons voorlopig alleen dit uiterst vage beeld gegund zijn, omdat men ons voor nadere kennismaking nog niet rijp vindt, zelfs óns niet.