Van 8 tot 5
Wim de Vries in de schrijverscyclus van het BZZTôH teater, 19 april 1974
foto: Peter Camping
Wim de Vries, geboren 25 mei 1923 in Puttershoek, behoort de groep die men tegenwoordig ‘arbeider/schrijvers’ of ‘arbeider/dichters’ pleegt te noemen. Een uidrukking die Hans van de Waarsenburg eens vergeleek met ‘de zingende ober’. Hoe onjuist het misschien ook is om van een ‘arbeider/dichter’ te spreken (men heeft het toch ook niet over een ‘bibliothekaris/schrijver’ of over een psychiater/dichter’), toch valt deze naamgeving niet geheel te ridiculiseren. Althans niet bij de dichter Wim de Vries.
De arbeider Wim de Vries is reeds 27 jaar als pijpenbuiger in dienst bij Fokker in Dordrecht en Papendrecht. Het is juist dit werk, deze wereld die centraal staat in de poëzie van de Vries. De titel van zijn nieuwste bundel verwijst er ook naar: ‘van 8 tot 5’.
Van Wim de Vries verscheen eerder: ‘M'n woord, een wapen tot verweer’ (samen met Pierre van Vollenhoven) bij van Gennep en ‘Zand, zeep en soda’, een uitgave van de Rotterdamse Kunststichting.
De gedichten in ‘van 8 tot 5’ zijn in drie categorieën onder te brengen: L. het werk als pijpenbuiger in de fabriek, 2. algemene sociale problemen en 3. persoonlijk getinte gedichten, die buiten de werksfeer vallen, welke over het algemeen wat zwak zijn, te sentimenteel.
Wim de Vries is echter het sterkst in zijn cynisme, de zwarte humor, waarin de herkenning, de keiharde realiteit en ook het -noodzakelijk - vermogen tot relativeren duidelijk naar voren komt:
Laatst
een man gezien, die zingend
verkeerd gedacht naar later
Het is te hopen dat deze gedichten ook door
arbeiders gelezen gaan worden en niet alleen.
door studenten van Sociale Academies. De prijs
maakt het in ieder geval mogelijk.
WIM DE VRIES: ‘Van 8 tot 5’
van Gennep 37 blz. 4.90 |
Auteursrechtelijk beschermd