Bzzlletin. Jaargang 3

[p. 12]

bert schierbeek
gedicht

ik denk
(opengesperd oog)
nee, geen namen noemen
o Corelli
Arcangelo
(denk ik)
heel eenvoudig
stormen
stotteren
wind
een hoos
hoog

ik denk
daar gaat ze
hoog
over de snaren
(Lola Bobesco)
het snort
en snart

net in slaap
de bladeren
(ook om water gevraagd)
Arcangelo
(het stond stil)
niet gekregen

het was stil
plotseling
en blauw
toch een boom
een ruisende kruin

[p. 13]

 

en woorden

 

als we naar de bliksem gaan

 

als een vlam

 

een vuur

 

sist het water

 

van de dood

 

 

 

spuit een geyser

 

omhoog

 

(ongevraagd)

 

fluistert iemand

 

Tutuola

 

maar deze zijn degenen

 

die stierven voor hun tijd

 

en leven daarom

 

samen

 

met de geesten

 

 

 

o Arcangelo

 

Corelli

 

een zucht

 

een wind

 

en stromend water

 

(heel even opgehouden)

 

een beek

 

om de hoek

 

de hoek om

 

zachtjes

 

het landschap in

 

schurend het gras

 

je hoort niets

 

niets meer