Bybelsche historie liedekens

Lof-sangen ende Gebeden Des Ouden en Nieuwen Testaments

[p. 154]

Een nieuw Liedeken, hoe Zacheus op den Vygeboom klom, ende hoe Christus hem riep, ende in sijnen huyse logeerde.

Op de Wyse: Den vogelen in den wouden, &c.

Een nieuw Liedt tot vreughts verstercken,
Wil ick ons singen gaen,
Van des Heere wonder wercken,
Die Christus heeft gedaen,
Hoe dat hy heeft bewesen,
Sijn liefde diligent,
Om de sondaers te genesen,
Die in sonden leven verblent.

Christus den Heer der Heeren,

By de sondaers heeft verkeert,
Dat sy haer souden bekeeren,
Altijdt ootmoedigh geleert,
Want om die te ontfangen,
In genade was hy bereyt,
Het bleeck doen hy quam gegangen,
Tot Iericho soo Lucas seyt.

Siet eenen Man naer Schrifts vermanen,

Die Zacheus hiet,
Een Prince des Publicanen,
Seer rijck van goede siet,
Maer was kleyn van persoone,
En begeerde den Heere te sien,
Maer om die groote schare idoone,
En kost het hem niet geschien.

Toen liep hy met haesten voren,

[p. 155]

 

Vyt de schaer wilt het verstaen,

 

Aldaer Christo verkoren

 

Voorby moest passeren gaen,

 

Is hy aldaer geklommen

 

Op eenen wilden Vijgenboom ras,

 

Om dat hy niet sou zijn verdrommen,

 

Want daer een groote schaere was.

 

Want hy hadde groot verlangen

 

Om Christo te sien voorwaer,

 

Toen quam den Heere gegangen,

 

En sprack met woorden klaer,

 

Zacheus komt beneden,

 

V naeckt blijschap propijs,

 

Want ick wille als heden,

 

By u nemen logijs.

 

Dies Zacheus seer spoedigh,

 

Quam haestelijck af gegaen,

 

En heeft Christum ootmoedigh

 

Seer blijdelijck ontfaen,

 

Dies de Phariseen

 

Spraken op ‘t selve pas,

 

Dat den Heer rechtveerdigh by een

 

Sondigh mensch geherberght was.

 

Zacheus met ootmoedt,

 

Sprack doen tot Christus soet,

 

Siet Heer de helft van mijn goedt,

 

Geve ick den armen vroet,

 

Hebbe ick jet onrechtveerdigh,

 

Iemants huysen of steen,

 

Dat wil ick seer volherdigh

[p. 156]

 

Vier dobbel weder geen.

 

Toen heeft Christus gepresen,

 

Tot Zacheus troostelijck geseyt:

 

Heden is den huyse van desen

 

Nu geschiet saligheyt,

 

Om dat dit is van den sade,

 

Een Sone van Abraham,

 

Om die te soecken vroegh en spade,

 

Den Sone des menschen quam.

 

Den Sone Godts uytverkoren,

 

Quam in de wereldt blent:

 

Om te soecken dat was verloren,

 

En saligh te maken bekent,

 

Dit heeft Christus altijdt beleden,

 

Soo daer geschreven staet,

 

Wilt zijn voet-paden treden,

 

Een schoon licht voor u gaet.

 

O Broeders alle-gare,

 

Hoort naer des Heeren vermaen:

 

Loopt uyt de boose schare

 

Soo Zacheus heeft gedaen,

 

Klimt op den boom vol trouwen,

 

Ontfanght een blijde maer

 

Soo sult gy den Heere aenschouwen,

 

Als hy passeert aldaer.

 

Schout het sondigh aenkleven,

 

Soo Zacheus heeft gedaen:

 

Laet varen uw boos leven,

 

Doet goede wercken saen,

 

Deelt nu uw’ goedt den armen,

[p. 157]

 

Als Zacheus in persoon:

 

Godt sal u ontfermen,

 

Seer groot weet uwen loon.

 

Oorlof Broeders gepresen,

 

Die hier zijt in ‘t getal,

 

Siet hier den tijdt uytgelesen,

 

Christus roept over al,

 

Komt tot my van wat natie,

 

Mijn gratie open staet,

 

Eerwijlen gy hebt statie,

 

Eer dat het wordt te laet.