Bybelsche historie liedekens
(1655)–Anoniem Bybelsche historie liedekens–
AuteursrechtvrijLof-sangen ende Gebeden Des Ouden en Nieuwen Testaments
Stemme: Ick hebbe gemint, den tijdt is geleden.Achab over Israel verheven,
Regeerde binnen Samaria,
Veel afgoderije heeft hy bedreven,
| |
[pagina 26]
| |
Ieroboams wegen die volght hy na
Noch gaf hy zijn trouwe,
Een Heydensche vrouwe
Geheeten Iesabel
Baal hy eerde, ende verkeerde
Dat Huys van Israel.
Elias die was van Godt gesonden
Om over al zijn boosheyt swaer,
Hem een felle straffe te verkonden,
Hoe dat binnen het selfde jaer,
Daer Godt geenen regen verleenen
En sou, noch douwe niet,
‘t Welck Godt soo dede,
En daer nae volghde mede
Dieren tijdt en verdriet.
 Maer den Heere die zijn volck kan troosten,
En zijn genade wel bewijst,
Ded’ Eliam vluchten naer den Oosten,
De Raven die hebben hem daer gespijst,
| |
[pagina 27]
| |
Aen den Beke,
Maer by gebreken,
Van regen over al,
‘t Water verdrooghde,
Nae Zarepta pooghde
Wy hem soo Godt beval.
Daer vandt hy een Weduwe goedt van aerdde,
Buyten de Poorte van der stadt,
Die daer houdt raepte en vergaerde,
Om eenen dronck water by haer badt,
Sy gingh gewilligh,
En onverschilligh
Om wat je halen daer,
Siet aen Prophete,
Weest om een bete
Broodts noch gebeden haer.
Sy sprack, soo waerachtigh als in ‘t leven
Vwen Godt is, een handt vol meel,
Dat en is my maer over gebleven,
En in een kruyck Olie niet veel,
En siet ick sochte Houdt, ick mochte,
Voor mijnen Soon en my
Wat gaen bereyden,
Om alsoo te scheyden
Vyt dese Wereldt vrij.
Elias die sprack, gaet doet uw’ saken,
Maer wilt voor my wat brengen eerst,
Dan sult gy voor u beyden wat maken
Maer en wilt niet zijn bevreest,
Want naer ‘s Heeren spraken,
Niet en sal laken
Vw’ Meel noch Olie jent,
Tot dat den woorden Godt op aerden
Weder den regen sent.
Sy heeft alsoo gedaan, dus hebben ge-eten
| |
[pagina 28]
| |
Elias, zy, en haer gesien,
Wat zy uyt haer maten heeft gemeten,
Olie of Meel ‘t wordt niet min:
Langen naer desen,
Sandt Godt gepresen
Tot Achab Eliam,
Maer onder wegen, Eliam tegen
Achabs Hof-Meester quam.
Want hy was gesonden aen alle hoecken,
By Beken en Fonteyn en saen,
Roep om ‘s Coninckx Paerden te gaen soecken,
Dat ‘t Vee niet al soude vergaen:
Als hy en kende Eliam, ende
Als Elias sprack schier,
Seght uwen Heere,
Met sulcken keere,
Siet Elias is hier.
Hy heeft dat geweygert, en vertelde
Dat ‘er geen Volck noch Landt en was,
Achab die had als de ontstelde,
Aldaer doen soecken Elias,
Gedoodt, gebeten,
Heeft Godts Propheten,
Isabel ongespaert,
Maer uytgesondert,
Heb ick noch hondert
In speloncken bewaert.
Want uw’ Knecht die vreest den Heer seere
Van zijn jeught aen, hierom indien
Dat ick nu tot mijn Heere keere,
En segh ick hebbe op gesien,
Ter selver wijlen,
Soude veel mijlen
Godts Geest wegh voeren dy,
| |
[pagina 29]
| |
Voor vast ick houde,
Achab die soude
Daerom doen dooden my.
Elias swoer hy soude sonder falen
Voor Achab hem verthoonen vroet,
Dus gingh den Hof-Meester verhalen,
Achab die quam hem in ‘t gemoet,
En vraeghd’ Elias of hy den Man was,
Die door al zijn voorstel
Aen alle zijden,
Sonder vermijden,
Verwarde Israel.
Elias sprack, ick en verwerpe
Israel niet door geen abuys,
Maer het wordt verwerrre, wijdt en verre
Door u en door uws Vaders huys,
Dat gy gevloden,
Zijt geboden
Des Heeren Saboth,
Ende mishandelt,
Soo dat gy wandelt
Maer Baal den Afgodt.
Dus laet nu geheel Israel versamen
Op den Bergh Carmelus, en al
De Propheten van Baal by namen,
Vier hondert vijftigh in ‘t getal,
Iaa de Propheten,
Al die daer eten
Aen Isabels Tafel,
Dus t’eender sommen,
Zijn zy gekomen
Op den Bergh van Carmel.
Elias die vraeghde ‘t Volck hoe lange
Dat zy over beyde zeyden manck
Wilt blijven gaende even strange,
| |
[pagina 30]
| |
is den Heere Godt goet zijnen ganck,
Maer ‘t is Baal, hem naer al:
Noch ded’ Elias daer,
Brengen twee Ossen,
Om ‘t Volck te ververlossen,
Vyt haer dolinge swaer.
Hy liet de Propheten Baal eenen
Vyt kiesen om te offeren fijn,
Welcke Godt met vier soude verleenen,
Antwoorde, die soude Godt zijn:
Baals Dienaren,
Die leyden haren
Ossen daer op dat houdt,
Rontom zy liepen,
Sprongen en riepen
Tot Baal menigh fout:
Van den morgen vroegh hebben zy geroepen,
Verhoort ons dogh, o Baal Godt,
Waer op geen antwoort was daer te hopen,
Elias die sprack tot haer in spot,
Roept buyten speelen,
Met luyder keelen,
Want het mogh wesen wel,
Dat hy nu lichte Slaept, of dichte,
Of jedt te doen heeft el.
Luyden gingen zy roepen en tieren,
Met Messen en Priemen haer lijf,
Tot den bloeden hicken,
Al naer de Heydenen bedrijf,
Tot naer den noene,
Als men te doene
Sijns Offerhande plagh,
Maer geen antwoordt,
Men daer en hoorde,
Dan Baal, noch en sagh.
| |
[pagina 31]
| |
Elias die gingh in ‘t Volckx aenschouwen
Des Heeren gebroken Autaer,
Met twaelf steenen wederom bouwen,
Rontomme en voren maeckte hy daer,
‘t Houdt hy bereyde,
Daer op hy leyde
Den Osse metter spoedt,
En hy lieten,
Drijmael begieten
Met water overvloedt.
Elias die sprack, en heeft gebeden,
Godt Abrahams gebenedijdt,
Isaacs en Iacobs thoont heden,
Dat gy Godt in Israel zijt,
Ende ick u knecht vrij,
En dat ik recht my
Droegh naer u heyligh Woordt,
Op dat, o Heere,
Dit Volck bekeere,
Doch mijn gebedt verhoort.
Toen sandt den Heer ‘t vier sonder vertoeven,
Dat al van Brandt-offer verstondt,
Steenen aerde en water in de groeven:
Alst Volck dit sagh het viel terstondt
Ter aerden neder,
Keerende weder
Al tot den Heer eerbaer,
Den Heer krachtigh, is waerachtigh
Beleden zy allegaer.
Die valsche Propheten al verslegen,
Werden van Elias valliant,
En door zijn gebedt sondt Godt den regen
Van den Hemel wederom op ‘t Landt,
Als voorby waeren,
Geheel vrij [...]
| |
[pagina 32]
| |
En ses maenden getelt,
Datter met allen,
Geenen gevallen
En had op ‘t aerdtsche velt.
Geestelijcke Israelsche Bendt
Geen Baal in uw’ herte en stelt,
Dat Godt u altijdt den regen sendt,
En u met drooghte niet en quelt,
Vwen Elias, Christus Messias,
‘t Levende water geeft
Voor niet en wensche,
Hier elck mensche
Die hem vierigh aenkleeft.
|
|