|
| |
Hert-kalmte van een liefhebber Jezu.
Op de wyze van den 91. Psalm.
HOe dat het gaat of niet en gaat,
'k Laat Jezus nimmer los gaan,
Zelfs als het onderst'boven staat,
'k Laat Jezus nimmer los gaan,
Schoon alles is in roer en rep,
En t'zamen schynt gesworen.
Om nu gelyk met enen schep,
Gods Volk de rust te storen.
Hoe dat de Duivel vleit of woelt,
En komt als Leeuw of Vos aan,
't Is al vergeefs al wat hy doet,
'k Laat Jezus nimmer los gaan,
Schoon Hy my somtyts op-gesmokt
Voor komt met valschen luister,
Zou worden tot zyn duister.
| |
| |
Of met een hoge eren vloet,
Of met een goude zee aan,
't Is al vergeefs al wat hy doet,
'k Laat Jezus nimmer los gaan,
Zyn eer en staat die ruimt met stank,
Zyn gelt vervliegt met veren,
Al zyn beloften die gaan mank,
Men kan daar niet op teren.
Hy veilt de ziel op leverink,
Heel gouden berg-gewesten,
Dog als hy schult maant niet een dink
Heeft hy als dan ten besten,
Zyn gansche kraam met poppe-goet,
Zyn een hel tuischelingen,
Zyn vrolykheit verzuikert roet,
Drek zyn gewenste dingen.
De Werelt hout hy in zyn schilt,
Daar ken ik dezen vos aan,
Hy mag 't bezoeken hoe hy wilt,
'k Laat Jezus nimmer los gaan,
Als hy dan niet met lift en jaagt,
Een schrik op 't lyf gezonden,
En my voor Jezus aangeklaagt,
Dus dondert Hy met vier en vlam,
Van laster op myn ziel aan,
Maar egter 't root bebloede Lam,
Dat laat ik nimmer los gaan,
Dit zal ik heftig roepen uit,
Zo lang ik hier moet swerven,
Hy krygt my nooit ter prooi of buit,
| |
| |
Schoon ik door u snootste wigt,
Wort van het Hemels Hof van
Gequetste Majesteit betigt,
Daar krygt gy vrugt nog lof van,
Als dat gy zyt de knegten knegt,
Der Broederen aan-klager,
Een Engel die met vuisten vegt,
Wanneer hem dit ook is mislukt,
Komt hy de ziel aanranden,
Met alles wat het lighaam drukt,
Met lyden, kruis en banden,
Daar kiest hy zyn zuppoosten op,
Een volk niet om verdragen,
En zist uit de boosten op,
Dan went hy 't over genen boeg,
Hy kome laat hy kome vroeg,
Zo lang 't de Duivel niet gelukt,
Dat door zyn helsche klaauwen,
't Lam uit zyn Throon is af-gerukt,
Zo zal ik niet verflaauwen.
Zo lang de Koning Jezus is
Zo ben ik zeker en gewis,
Myn ziels hoop-anker daar gehegt,
Zal steets onwankelbaar staan,
Schoon dat de zee is hol of slegt,
'k Laat Jezus nimmer los gaan.
| |
| |
In Jezus houtze leven vast,
In Jezus hout ik ligt op,
Door Jezus wort myn ziel ontlast,
Hy tilt voor my 't gewigt op,
In Hem is wysheit, liefde, vre,
Uit Jezus volheit schep ik me
Om dat ik woon by Jezus in,
Zo is myn ziel onraakbaar,
Al myn verlies is nu gewin,
Heden nu is myn zaak klaar,
ô Jezus Minnaar vroeg en laat,
Zal deze stem op-klinken,
Tot dat gy my ontworden laat,
In d'Euwigheit verzinken.
|
|
Auteursrechtvrij