|
| |
| |
| |
Wy zullen vermelden van den Na me des Heren onzes Gods.
Psalm 20. vers 8.
Op de Wys: van Repicavan.
O Nooit, ô nooit, ô nooit volprezen Heer
Wanneer zal ik u zien, wanneer u zien?
Wanneer zal ik u zien, wanneer u zien?
Wanneer zal ik myn onverzade Ziel,
In 't ront verliezen? dat gy zelve zyt,
In t' ront verliezen? dat gy zelve zyt.
Ik heb gezien van uwe Heerlykheit,
En van den onbegrypelyken glans,
En van den onbegrypelyken glans,
Die uit u Lieflyk aanschyn nederdaalt,
En het vermeerdert myn begeerlykheit,
En het vermeerdert, myn begeerlykheit.
Onzienlyk ligt, En dog alziende ligt,
O! Eeuwig leven zelfs, schoon onbepaalt,
O! Eeuwig leven zelfs, schoon onbepaalt,
Geheug dog nimmer dat ik wezen mag
By 't ligt geblindhokt, en by 't leven dood
By 't ligt geblinthokt, en by 't leven dood.
Alleen volmaakt, En algenoegzaam Heer,
Wiens hoge wegen, onnaspeurlyk zyn
| |
| |
Wiens hoge wegen, onnaspeurlyk zyn,
Ey Geest gelooft my steets te wezen tot
Een Verrekyker, daar 'k u mee beoog,
Een verrekyker, daar 'k u me beoog.
Die schittert van u Flonkerent Majesteit,
Die schittert van u Flonkerent Majesteit,
Is 's werelts luister maar een schaduw dan:
Kom grote Koning by my wonen in,
Kom grote Koning by my wonen in.
Gy zelve zyt d'Eeuwe werkzaamheid
Die uit een Niet 't heel al hebt opgebout,
En u volmaakt bestel steets onderhout:
Gy Schepper zels zyt aller Schepzels zout,
Uit u alleen Heer werkt het al te maal.
Tot u alleen Heer werkt het al te maal.
U Naam is raat, Om dat gy 't vast verstaat
Gy zelfs zyt een eenig Waaragtig God,
U woort is Waarheit van 't begin tot 't slot,
Gy zyt getrouw tot in der Eeuwigheit,
Daarom wie slegt is, loopt u wysheit na,
't Woort 't geen gy zegt, Is waatheit voor en na.
Alwetent wys, En wys Alwetent Heer,
Die 't listig hert alleen doorgronden kan,
Die 't listig hert alleen doorgronden kan,
Beademt my van hoog zo niet u leer,
Dat ik mag kennen wie en wat gy zyt,
| |
| |
Dat ik mag kennen wat ook in my leit.
O! Weerdigheid, O! Gelukzaligheid
O! Engelen, wellust blydschap, wysheid, kragt
O! Vreugde van het menschelyk geslagt,
Wert tog tot my, of ik tot u gebragt,
In 't aardsch gewemel lust my niet als u,
Ja zelfs in d'Hemel lust my niet als u.
O Onbevlekt! O! Rein, O! Zuiverheit
O! Duive van opregt Eenvoudigheit,
O! Bundel van Volmaakte Heiligheit,
O! Mogt myn mont uitblazen immermeer,
Met d'Eng'len 't Heilig, Heilig, is de Heer,
Met d'Eng'len 't Heilg, Heilig is de Heer.
Wiens Toorn onverdraaglyk is,
Als een verterent vier en hete gloet,
Als een verterent vier en hete gloet,
Waar me gy op de stoute Zondaars wroet,
Met grimmigheit gantsch onverzettelyk,
Met grimmigheit gantsch onverzettelyk.
U Ogenwenk, De Engelen beven doet,
En als een wint van uwe Neuze raast,
En als gy rook uit uwen Monde blaast,
Zo dat het ziddert al en drilt en beeft
| |
| |
[L]aat dan myn Ziel staan onverschrikkelyk,
[E]en sterke Throon onverwrikkelyk.
Wat 's dat voor groot, En ongehoorde liefd'
Die om een doden hont zyn Zone dood,
Die om een doden hont zyn Zone dood,
[E]n aan den Viand boezemt uit zyn hert,
Voor deze liefde alle liefde wykt,
Voor deze liefde alle liefde wykt.
O Liefde zelfs, O ongemeten Liefd',
[E]en afgront diep, een grondeloze Zee,
[E]en afgront diep een grondeloze Zee,
Wie zoude geestelyk niet verlievet zyn,
Op zulk een liefde die oneindig is?
Op zulk een liefde die oneindig is?
O Vader lief, Ryk in Langmoedigheit
Vol ingewanden van Barmhertigheit,
En wonderlyk vol van verdraagzaamheit:
[I]k hyg, en haak, en zugt na uw' gena,
Wanneer 'k in zonden bloedig op den weg,
Vuil onverbonden walg'lyk neder leg.
O Kost'lyk Gout! O Onwaardeerb're schat
O! mildheit die nooit uitgegeven is,
Aan die voor u bereit te leven is,
[I]k zal het zetten op een bedelen an,
Tot hem, daar niemant ongetroost komt van:
Hier is milder niemant als die ryke Man.
| |
| |
O Goetheits Zee. En ook voldoende mee
Die maar alleenlyk draagt de naam van goet,
Die niet alleenlyk zegt maar waarlyk doet,
Wie kent u die niet mee uitzingen moet,
Hy is bestendig in zyn goetheit,
Aan die elendig zyn in eeuwigheit.
O! Schoonste schoon. Schoon onveranderlyk
Wiens aanschyn is met minlyk blank en wit,
Met hair gebrult en schynent zwart als git,
En wonderlyk bevallig Root verciert,
Laat m'in u baden eer 'k van liefd' versteen,
Die trekt my na de schoonheit zelver heen.
Here gy zyt God, Ja gy zyt zulk een God
't Gelukkig, onbegrypelyk, Eeuwig al,
En ik het zondig niet, door mynen val,
Gy boven woont, maar ik in 't aartze dal,
't Schoon mangel, van u heerlyk heerlykheen!
En al den rang wel van myn deer'lykheen.
Vliet schepzels vliet, Buiten God lust my niet
Gy zelfs alleen zyt myn begeerlykheit,
Volmaakte nooit volprezen heerlykheit,
U Algenoegzaamheit is myn Rykheit,
O Schepper, Koning, Meester, Liefste Vrient
Niet als honing vloejent aanschyn dient.
Zit ik of sta, Trekt my u altyt na,
Komt tot my in, komt tot my in, O Heer!
| |
| |
En zyt gy eens gekomen keert nooit weer?
Gaat nooit of doet een haastig wederkeer:
Og komt tog nader tot myn Ziel bezwaart,
Of trekt my nader tot u Hemelwaart.
't Zien in 't duister, Zal daar verandert zyn
In 't zien den luister van u zoet aanschyn,
In 't kenneloos kennen waarlyk kennen zyn,
In 't Heilig Ront van u Eygenschappen,
'k Sta op de stappen van u eerst besluit,
Doet m'overtrappen, dan is 't zugten uit.
O JEHOVAH, 'k Zing vast de Zaal'ge na
Om dat ik al in hope Zalig ben,
En ik op aard' iets van den Hemel ken,
't Is tyt dat ik my aan dit werk gewen,
'k Zing vast Halelujah de Engelen na,
Daar Halelujah, steets Halelujah.
|
|
Auteursrechtvrij