| |
Ziel zugtinge.
Op de Vois: Van Repicavan.
O Heil Fontein van 't klare zuiv're zap,
Dat uwen hof bevogtigt en besproeit
ô Put van 't levent water, komt en spoeit
Tot my u stromen, maak dees' zoute gront,
Tot vrugtbaar lant, en doet dees' dorre boom
Met kragt herleven, en vrugten geven,
Uit Zuit en Noorder hoek,
Doorblaas, doorblaas dees' gants verwoesten Hof,
Op dat zyn speceryen botten uit,
Kom Geest van God, en oneindige kragt,
Stort neder op myn diamanten hert,
Kom breek dees' rotsteen kom breek dees' rotsteen,
Dat nooit geen schepzel mogelyk heeft veragt,
Gelyk wel dit rampzalig helle wigt,
Dat roepe nog oneindige genaad'
Voor zulken schult, en algenoegzaamheit
Zal euwig blyken, Zal euwig blyken,
| |
| |
ô Morgensterr', ô eeuwig schynend'ligt,
ô Zon van waarheit en geregtigheden,
Bestraal dees gantsch verblinde duisterling,
En doet hem zien op U ô Eenig al,
Op dat hy al zyn heil by u alleen,
Dog kome zoeken, Dog kome zoeken,
Schenkt hem 't geloof aan u belofte stem:
En dat uw woort dog treffe zyn gemoet,
En dat hy bevend' nad're tot den Throon
Van vrye liefde, rukt hem uit den kuil
Van vleesch, en schepzels dienst, van hovaardy,
Van zatans lagen, En 's heeren plagen,
God die gezegt Heeft, dat het held're ligt
Zou schynen uit de dikke duisternis,
Bestralen dees myn nare donk're ziel,
Op dat ik in het lieflyk aangezigt,
Van Jezus zie de heil'ge heerlykheit,
De goed'ren van zyn zalig heil Verbont
Die dalen neder op myn dode ziel,
Want daar de onmagt en verdorventheen
Zig 't meest vertonen, zal d'oneindigheit,
Van zyn genade 't heerlykst blinken uit,
Van zyn genade, Van magt en liefde,
't Heerlykst blinken uit.
ô Sterke God, buigt maar myn boze wil,
En dwingt myn ziel om tot u in te gaan,
| |
| |
En overweldigt 't ongelovig hert,
En breekt de mont op, om dat geest en bloet,
Myn ziel door-stromen tegen schult en smet,
Myn ziel door-stromen, Myn ziel door-stromen
Ag Jezu kom, Kom breek de koop're deur
En 't yz're slot myns herten, dat het vuer,
Van uw genaad' my kome zuiv'ren uit,
Maakt 't ingewant ontroert om uwent wil,
En doet myn ziel dog uitgaan agter uw'
Doet my met zugten, en droevig kirren,
Behoet my Heer, Voor eigen werk en deugt
Laat my noit op myn eigen benen staan,
Maakt my tot niet en wert gy Jezu 't Al,
Den dagon van de zelfs Geregtigheit
Stort neder van zyn hoogverheven Throon,
En komt verpletten, De magt en Wetten
't Is zeker Heer, Hier leit ons herte kwaat,
Hier wil uw viant 't boos verstant niet aan,
Ag dat omhelzen van uw vrye Raat,
Ag toont my Heer wat my tog wederhout,
Van 't conzenteren aan 't gena besluit,
Van 't lieflyk leunen, En vrugtbaar steunen,
Rukt uit, rukt uit, de wortels van dit kwaat,
Omgort u zweert, ag kom kloekmoedig helt
Gy kent myn viant, en zyn boze list,
Bevryt my voor zyn heimelyk gewelt
| |
| |
Ag help my daar, Uw hulp het meest ontbreekt
Daar my den doorn, en den scherpen angel:
't Diepst in 't herte steekt.
Ontledigt 't hert van alle eigen waan,
Dat in hem zelfs niet als gebrek en ziet,
Verzegelt tog dat God waaragtig is,
Ag grote Koning, maak my tog opregt
En leert my beven voor u aangezigt,
En u bevelen En toe betrouwen,
Vernedert my, Vernedert my 't gemoet,
Op dat ik al u vrye handeling,
Voor goet keur, en de hant leg op de mont
Voor d'afgront van het eindeloos verstant
't Alleen wys goet en Opperst Al-bestier:
Ag leert my bukken, Groot-magtig Koning,
Leert my met vliet te wagten op u heil,
Uw Geest bestier my in een regten gang,
En lere my verkiezen 't regte padt,
Waar op ik uwen zegen mag ontfaan,
Vat gy myn hant, laat my niet van u gaan,
Vat gy myn hant tog, Vat gy myn hant,
Verligt my 't oog, Verhemelt my de Ziel,
Op dat ik stelle al myn Heerlykheit
En lust daar in dat Jezu Koningryk
Wert uitgebreit, dat Vader, Zoon en Geest
Van eeuw tot eeuw, als 't enig Eeuwig al
Wert lof gegeven, gedankt, verheven,
|
|