Bunker Hill. Jaargang 8 (nrs. 29-32)



[pagina 26]
Ismael Reed vertaling: mischa andriessen Judas 't Blijft toch vreemd die beste vrienden, hè, Heer. Altijd op je lip lachend en pratend leiden ze de lofzang na je wonderen Die Judas, je had hoge verwachtingen van hem Goede achtergrond Zag er goed uit, zelfs in een corduroy pak, made in Polen, en schoenen van een meier Zijn stille aantrekkingskracht was het wisselgeld van de groep Zo snel je je rug toedraaide bracht hij je handel naar de gojim Zei ze dat je iedereen afliep om te zeggen dat je de zoon van god was Zie je hoe goed je moet oppassen met wie je de kroeg induikt, Jezus Nu soes je weg, Jezus Ze hebben je vol met Thorazine geprikt Ze hebben je elektro- shockterapie gegeven
[pagina 27]
Je weet niet waar je bent Je hebt wonden waar de dwangbuis niet past Ze kunnen je uitwringen zo nat ben je van het zweten de hele nacht door Je kronkelt op ranzig stro Maar kop op, Jezus waar jij heen gaat houden de drums niet op Ze schenken Napa Valley champagne bij elke maaltijd Iedereen rookt grote sigaren Engelenhaar kietelt je rug terwijl je spreuken uitvindt in je badkuip Daar waar Judas heen gaat weten mensen niet hoe je spare-ribs gaar maakt de broodjes smaken naar bakpoeder De wijn is zoet en stroperig Bloemen kunnen niet groeien op dit landschap van vervloekte harten de Akker des Bloeds tot op de dag van vandaag heet het de Akker des Bloeds