Bunker Hill. Jaargang 7 (nrs. 23-28)



[pagina 88]
Tommy Wieringa Geen slaap tot Groningen Mijn familie bewijst dat er zonder geschreven bronnen goed te leven valt De stamvader een zuinige god zonder anekdote heengegaan maar aan zijn bestaan wordt niet getwijfeld anders waren wij er immers niet Dit geloven wij maar we doen er verder weinig aan Een negerin vertelde me dat familiegeheimen voor de oudste van de oudsten leesbaar zijn maar is dit een geheim deze overgroeide tramrails naar het station dat in de verte hangt te trillen waar men je wegzwaait boven drooggewaaide klei- en zo ja, hoe moet je zoiets lezen? Je studeerde eeuwen geschiedenis hier maar kwam de stad nooit uit
[pagina 89]
Hoor de stem van Groningers zoals zij klinkt in brieven en berichten die ze hebben ingesproken toen je er niet was Zij zijn daar nog Hoor de stem van Groningers uit ternauwernood behouden huizen hun verre zoeklichten smekend om een teken Zij zijn daar nog
[pagina 90]
Lehmanns dans Zijn verzameling Gedichten 1939- leest bij leven al als nagelaten Zoals hij daar ook staat: kartelig, bijna dood, niet zonder zijn publiek te haten Hij zegt een paar woorden nog daar wil ik het bij laten u kunt nu dansen als u dansen kan ik bracht daarvoor zelf de platen Zijn publiek vanaf het eerste uur zet zich knarsend in beweging Hij danst alleen met haar zoals dat al sinds eeuwen ging Zo hun zolen horen slepen over almaar dunner ijs van ver zijn stem gehoord die zei: Wij dansen sinds Parijs