Bunker Hill. Jaargang 7 (nrs. 23-28)



[pagina 84]
Co Woudsma Zomerse lethargie Ik heet geen Richard, hoewel die naam in gouden letters op mijn pyjama staat. Als ik Richard heette stond ik op, sprong fluitend op de fiets en ging wat zwemmen. Nu houd ik mijn pyjama aan en beeld me in dat ik een ander ben. Op de plaats van mijn hart zit een vlek.
[pagina 85]
Judokus Ze ligt, lokkende lokken (stijve vlechten) op de mat gespreid, en in zwart-wit (band, pak en foto) stoeremeisjesmooi te zijn en klemt mijn hart vast - wat een fijne pijn! Haar allerstrakste greep is mij te wijd en ik voel me verslagen door die lege blik, dat woekeroortje, die van spanning norse mond. (52 kilo schoonheid, zwoegend op de grond.) En dit zijn mijn idolen: beide blote zolen en beide billen van die kuiskatoenen judokont.