Bunker Hill. Jaargang 2 (nrs. 4-8)

[p. 88]

Over de auteurs:

Dirk-Jan Arensman (1974) is journalist en vertaler. Hij publiceert artikelen in Het Parool en De Groene Amsterdammer en vertaalde onlangs de roman Dromen van Bunker Hill van John Fante (Uitgeverij Thomas Rap/Bunker Hill Pers). Momenteel werkt hij aan de vertaling van De weg naar Los Angeles (eveneens van John Fante) die in november 1998 zal verschijnen.

Menno Boon is een pseudoniem van Marijke Boon. Marijke Boon (1951) is schrijfster/zangeres. Van haar hand verschenen de twee liederenbundels Ik fiets door het leven op het zadel des tijds en Vandaar dat ik ween. Tevens schreef zij de verhalenbundel Flamingo, flamingo (alle verschenen bij L.J. Veen). Komend seizoen is zij in het gehele land te zien met haar One-man-show.

Alfred Döblin (1878-1957) was schrijver. Naast zijn bekendste roman Berlin Alexanderplatz, verfilmd door Reiner Werner Fassbinder, schreef hij onder andere Pardon wird nicht gegeben en een aantal toneelstukken. Lydia en Maxje is hier voor het eerst in het Nederlands vertaald.

Spalding Gray (1941) is (toneel)schrijver en acteur. Zijn bekendste monologen zijn verzameld in de bundels Sex and Death to the Age of 14 en Swimming to Cambodja. Als acteur was hij onder meer te zien in The Killing Fields. In 1990 verscheen zijn debuutroman Impossible Vacation, een jaar later gevolgd door de monoloog Monster in a Box, die handelt over het schrijven - en vooral het niet schrijven - van Impossible Vacation.

[p. 89]

Frank Houtappels (1968) is acteur/(toneel)schrijver. Hij studeerde in 1992 af aan de Toneelschool Amsterdam en speelde o.a. bij Carrousel, De Toneelschuur en het Noord Nederlands Toneel. In 1995 maakte hij in samenwerking met Matin van Veldhuizen The Carpenters. Hij was co-auteur van het stuk Thuis, dat in 1997 verfilmd werd, en schreef zowel de toneel- als de filmversie van Aan het eind van de aspergetijd. Eveneens is hij verbonden aan het televisieprogramma Het Klokhuis.

Jacco de Lange (1972) is vertaler en kok. Eerder vertaalde hij voor Bunker Hill een verhaal van Sönke Lars Neuwöhner.

Ramsey Nasr (1974) studeerde aan de Antwerpse toneelopleiding Studio Herman Teirlinck. Met zijn eindexamenproject De Doorspeler haalde hij het Philip Morris Scholarship 1995 binnen. Hierna werd hij als vaste acteur aangetrokken bij het Zuidelijk Toneel. Hij speelde met dit gezelschap onder meer Romeo in Peter Verhelsts bewerking van Shakespeare's Romeo en Julia.

Ernst van der Pasch (1974) is een jonge, veelbelovende cabaretier. Zijn kleinkunstambities namen serieuze vormen aan toen hij in 1995 samen met hoboïste Marijke Haverkorn de finale haalde van het Postbank Kleinkunst Festival. In 1997 behaalde Van der Pasch de tweede plaats op het Groninger Studenten Cabaret Festival en won de persoonlijkheidsprijs. Op het moment is hij op tournee met zijn theaterprogramma Een zakdoek vol verdriet.

Wanda Reisel (1955) is (toneel)schrijfster. Naast de romans Het blauwe uur en Baby storm publiceerde zij de toneelstukken Ansichten, Echec, Op de hellingen van de Vesuvius en De vliegenier, opgevoerd door respectievelijk Toneelgroep Baal (1984), Lantaarn/Vensterproductie (1987), Discordia (1989) en Carrousel (1990). Op dit moment werkt ze aan Sangria! in opdracht van Het Toneelhuis

Erna Sassen (1961) is actrice en theatermaker. In 1985 won zij het Camerettenfestival. Haar eerste avondvullende programma was de zelfgeschreven solovoorstelling Je kan wel gek worden (1989-1990). Hierna schreef en speelde ze nog twee voorstellingen: Ik zoek een man voor

[p. 90]

mijn zus (1992-1993) en Heerlijk dat Bertje d'r niet is (1994-1995). De in dit nummer opgenomen liedteksten zijn afkomstig uit haar laatste programma.

Koos Terpstra (1955) is regisseur en toneelschrijver. Hij schreef onder andere De Troje-Trilogie (1994), Coriolanus (1996) en Hindenburg (1997). Het komende seizoen regisseert hij De meeuw van Tsjechov bij het Noord Nederlands Toneel en een nieuw eigen stuk bij de Paardekathedraal in Utrecht.

Karst Woudstra (1947) raakte eind jaren zeventig - na zijn studie Scandinavische Letteren - verbonden met het toneel als criticus, dramaturg, vertaler (van onder anderen Ibsen en Strindberg). Hij introduceerde Lars Norén. Als regisseur en begeleider van producties op theaterscholen werkt hij in Nederland, België, Duitsland, Zweden en Zwitserland. Woudstra schreef sinds Hofscènes (1980) zo'n twintig toneelstukken. Voor Een zwarte Pool (1991) ontving hij de Albert van Dalsum-prijs en voor De stille grijzen van een winterse dag in Oostende (1993) de Nederlands-Vlaamse Toneelschrijfprijs.