Is Brugge groot?

[p. 136]

Over wat niemand kan doen zonder terechtgewezen te worden

Wanneer ik mijn gedachten laat gaan over hoe het met deze treurige wereld gesteld is en met wat voor leugens zij zich ophoudt, meen ik diep in mijn hart dat ik liever dood zou zijn dan dat ik langer in deze ellende verkeer. De bijbel vertelt ons immers dat niemand twee heren kan dienen: hij moet zich met de een inlaten en de vriendschap van de ander van de hand wijzen aangezien zij tegenstrijdig zijn. Hierdoor zie ik in dat ik de wereld niet kan dienen wanneer ik God niet al te zeer wil tegenstreven. Want wanneer ik trouw naar de kerk ga, zijn er mensen die het verkeerd opvatten en zeggen dat ik een huichelaar ben. Ga ik er niet naartoe, dan zeggen zij zowaar dat ik slechter ben dan een hond. Praat ik veel op zeker moment, dan zeggen ze dat ik een kletskous ben. Praat ik minder dan een ander, dan vertellen ze overal rond dat ik zwijg als een stomme. Ga ik graag naar de kroeg, dan raden de mensen mij aan om dat na te laten en zeggen ze dat ik nog zal zien dat ik mijn geld er helemaal door zal jagen en uiteindelijk naar de hel zal gaan; maar ga ik niet naar de kroeg, dan ben ik geen gezellige gabber. Dobbel ik graag, dan zegt men dat ik nooit gelukkig zal zijn, en dobbel ik niet, dan zeggen ze dat ik er niets van kan. Draag ik mijn wapens op mijn heup, dan zegt men dat ik wil vechten. Draag ik ze niet, dan word ik laf genoemd en zeggen ze dat ik het gevecht uit de weg ga. Wil ik mij op mijn vijanden wreken, dan komt mijn familie mij berispen en zeggen dat het een schande is. Duld ik veel, dan negeert men mij. Wanneer ik geld aan de armen geef en medelijden met hen heb, dan zegt men dat ik het doe om aanzien te verkrijgen, en geef ik hun niets, dan roepen ze luid dat ik op arme mensen neerkijk en niet om mijn zielenheil denk. Eet ik veel, dan ben ik gulzig. Doe ik dat echter niet, dan word ik dom genoemd. Dan zeggen ze dat ik het snel met de dood zal bekopen en van grote honger zal omkomen. Geef ik veel, dan

[p. 137]

ben ik goedgeefs. Dan zegt deze of gene dat hij zou willen dat mijn geldkist zo leeg was dat ik niet zou weten waar ik het vandaan moest halen. Sta ik vroeg op, dan verwijten de mensen mij dat ik niet veel goeds in de zin heb. Slaap ik lang, dan ben ik lui. Bezoek ik graag mooie vrouwen, dan zegt men dat ik een hoerenloper ben. Doe ik dat niet, dan zeggen ze mij dat ik vrouwen niet kan beminnen. Reis ik vaak door het land om allerlei feesten bij te wonen, dan zegt men dat het een en al lichtzinnigheid is wat ik zoek. Blijf ik thuis en geef ik daar niets om, dan zeggen ze dat ik een kwezel ben. Ziet men dat ik goed verdien, dan zeggen ze dat ik mijn zakken met woekeren vul. Wanneer ik echter werkeloos rondloop, vraagt men mij hoe ik toch kom aan wat ik dag en nacht verteer. Toon ik belangstelling voor de mensen, dan zegt men dat ik steekpenningen ontvangen heb, en doe ik dat niet, dan zegt men, wanneer men het opmerkt, dat ik voor niemand aandacht heb. Naar de galg moet men mij slepen. Ik weet niet meer hoe ik mij moet gedragen als het mij niet wordt verteld.

Nu wil ik verder zwijgen en hen - lasteraars die het niet kunnen laten - vrijuit laten spreken. Tegen laster kan men zich niet verweren. Hierbij raad ik eenieder aan die zich in deze wereld staande moet houden, zich in te spannen om God te eren en de tien geboden na te leven, en ijverig de leer van de heilige kerk na te volgen. Anders kan ik niet inzien hoe iemand gemoedsrust zal verkrijgen in dit tranendal, waarin onze vader Adam terechtkwam nadat hij Gods gebod verbrak, iets waarvoor wij allen boeten. Moge de hemelse Vader ons vreugde geven. Amen.

Geschreven door Egidius.