De Broederhand. Jaargang 1

[p. 133]

Mengelingen.

De Vlaamsche Verbroedering is de naam eener nieuwe Maatschappy die deser dagen in Brussel is tot stand gebracht, en wier doel en strekking is aan de vlaamsche beweging meerder uitgestrektheid te geven. Dese Maatschappy bestaat uit verscheidene leden van den rechterlyken stand, uit advokaten, volksvertegenwoordigers en andere deftige en onafhankelyke lieden. Wy gelooven dat dit Genootschap groote diensten aan de vlaamsche saak sal toebrengen. Wy hebben van de oprichting deser Maatschappy slechts kennis gekregen by het ter perse leggen van onse aslevering; in eene volgende maken wy deselve nader bekend.

*_** Eene belangryke ontdekking is over eenige weken in het kerkhof van Harelbeke gedaan geworden. Naar onse oudste kroniken souden de forestiers van Vlaanderen, Liederick, syn soon Ingelram en syn kleinsoon Odoaker in de Sint-Salvatorskerk aldaar begraven liggen. Nochtans hebben de nieuwe geschiedschryvers niet alleen die meening der kronikers, maar ook het bestaan selfs der forestiers in twyfel getrokken.

Sich op eene te Harelbeke bestaande overlevering ondersteunende, naar dewelke dry merkweerdige graven, gedurende het afbreken der oude kerk in 1769, in 't stadkerkhof souden ontdekt geweest syn, had reeds voor eenige jaren, de Société d'Émulation ondersoekingen gemaakt, die geenen uitslag hadden voortgebragt.

Onlangs hebben dry liefhebbers uit dit steedjen nieuwe opgravingen laten maken, die eindelyk dry aloude en welbewaarde graven hebben doen ontdekken. Se syn onbetwistbaar deselfde die in 1769 gesien geweest syn. Een van die graven is aan de vier syvlakten met schilderyen versierd. Een van de beelden stelt eenen man met eenen blooten degen in der hand voor, het ander eenen man op eene degenscheede rustende, het derde eenen man en eene vrouw, het leste den Heiland aan 't kruis, tusschen de heilige Maagd en Sint Jan. In dat graf waren de overblyfsels van dry geraamten, wier welbewaarde hoofdschelen neven dry ysere ringen lagen. Twee in de puinhoopen gevondene stukken blauwsteen schynen het graf oudtyds overdekt te hebben.

*_** Men begint in't verfranschte Brussel allengskens te verstaan, dat men het

[p. 134]

volk in syne taal moet aanspreken: er verschynt nu alhier by maandelyksche afleveringen een Journal voor kleedermakers, de moden van Parys aangevende, met graveersels van de moden te Parys uytgewerkt en patroonen van mannelyke groote, ten pryse van 9 fr. het jaar.

*_** By besluit van den heere Minister der binnenlandsche saken, sal het historisch drama: Jan de eerste, dat onlangs in den gentschen kampstryd den eersten prys heeft behaald, in onse hoofdstad ter gelegenheid der septemberfeesten opgevoerd worden. De gentsche maatschappy heeft te dien einde eene toelage gekregen.

*_** Men schryft uit Berlyn: Diesterweg, D^r Gersdorf, Löst, Ruppius en F. Schmidts syn tesamen getreden tot het uitgeven van een ‘Organ für das gesammte deutsche volksschriftenwesen.’ Het sal de soogenoemde volksliteratuur suiveren, nieuwe praktische volksschristen bevorderen en het volk even soo tegen den radicalismus des ongeloofs als tegen dien des pietismus bewaren.

*_** Schlegel's werken, met welker versameling Prof. Böcking in Bonn besig is, sullen in Leipzig in 15 boekdeelen verschynen. Groot syn de swarigheden, die sich by de oplossing deser opgave stellen, dewylde meesten arbeiden van Schlegel in tydschriften verstrooid syn. Aan syne gedichten had de beroemde Kritiker menigvuldige verbeteringen gemaakt. Syn vlyt was immers bewonderensweerdig: men heeft in syne papieren talryke en wichtige arbeiden, over de verscheidenste onderwerpen, gevonden. Syne vertalingen, waaronder thans syn Shakespeare in een goedkoop formaat gedrukt is, sullen niet in dese nieuwe uitgave worden opgenomen.

*_** Eene vertaling van Tieck's Schildburgers sal binnen kort by den uitgever Buschmann te Antwerpen verschynen.

*_** De sesde aflevering van Firmenich's Germaniens Völkerstimme is onlangs van de pers gekomen. Se geeft de dialekten van Nederrhyn aan, Meurs, Krefeld, Duisburg, Elberfeld, Keulen, ens. In dese tongvallen sal de Vlaming licht syn taal erkennen: buiten eenige plaatselyke uitdrukkingen, schelen se byna niet van onse schriftsprake.

*_** Een engelsche dichter, de heer Midicin, die sedert eenige jaren te Heidelberg leefde, en nu onlangs naar Engeland terugkeerde, heeft verscheidene dichtstukken van Mevrouw Van Ackere in het engelsch vertaald.

*_** D. Levy-Elkan te Keulen gaf, eenigen tyd geleden, de Dryeenigheid van A. Dürer in eene nieuwe houtsnede uit. De nabeelding is meesterachtig en hoogst getrouw; soo getrouw selfs, dat het moeijelyk valt, het origineel van de copij te onderscheiden.

*_** Parys is immer en altyd het doelpunt van onse daghladschryvers. In

[p. 135]

het nummer van den 24^en july deses jaars 1845, lesen wy in den Politique, dat de eerste vertooningen van fransche stukken op sekeren schouwborg der hoofdstad ganschelyk aan die van Parys gelyken. Hoe vleijend is dit voor ons! Het borgergrauw en lompenvolk verschynt er niet; ‘la société est exquise,’ tout y ressemble à une première représentation parisienne!’ Selfs in het parterre (ook in het paradys?) siet men maar ‘costumes de bal,’ kortom alles is er getrouwelyk kopieerd naar het voorbeeld van Parys! Nu segge men nog eens, dat wy in de beschaving achteruit syn! Parys! O goddelyke Parys! Hemelsch Parys!

Doch ernstig gesproken, is het niet beklagelyk dat van de vier brusselsche theaters, geen een is, waarop er in de volkstaal gespeeld wordt? De echte borger van Brussel, die syne moedertaal niet verleerd en de, nu modische, vreemde taal niet aangeleerd heeft, kan ten hüidigen dage, het vermaak des tooneels niet genieten. Hy is gelyk vreemd in syne eigene stad. Van daar de soo jammerlyke als driftige lust der Brusselaars voor de kunstsprongen van peerden en dansseressen; van daar hunne neiging van alle stoffelyke vermaken!