Braga: dichterlijke mengelingen. 1843

Aan het kind van een dichter.

Gij kind des Dichters, welkom ons,

Aan de elpen poorte van uw leven!

Wèl mag ten groete uws morgenstonds

Het lied eens Dichters opwaarts zweven!

In zwakke dagen groent uw jeugd,

In zwarte nacht verrijst uw luister,

En menig storm van ongeneucht

Schudt, marrens moê, den laatsten kluister.

Maar gij - o moogt gij 't niet vermoên!

Slaap zacht in zoete dichterdroomen

Van hemelglans en lentegroen,

Van sterren, bloemen, bloesemboomen!

[p. 95]

 

Terwijl verwaait de orkaan misschien!

 

Wij werken, strijden, bidden, pogen;

 

Totwe u als Jonkvrouw wederzien,

 

En Vrede ons opgaat uit uw oogen.

 

 

 

Wat eens als wensch, als ideaal,

 

Uws vaders zangen mocht doorzweven,

 

Dat dale uit 's Hemels Englenzaal

 

Verwerklijkt neder in uw leven!